Historical Monuments of Armenia

 

Armenia is a museum in the open air. This sentence was uttered by Rockwell Kent, when he visited Armenia in the 1960s. We can’t find any ancient houses, palaces or other old dwelling   constructions in our country. The only preserved historical monuments in Armenia are churches and monasteries and that is logically true. Armenia was the first country in the world to adopt Christianity as state religion, and the first state built church in the world is considered to be the Mother Cathedral in Echmiatsin which was built in 303AD. It was founded by the first Armenian Catholicos St Gregory. In fact it is one of the oldest Christian churches in the world. The Mother Cathedral in Echmiatsin is the holy centre of the Armenian Apostolic Church and is inscripted into UNESCO World Heritage List in 2000.

l

The cathedral has a cruciform plan and is central domed. The interior of the church is covered with frescos created by Hovnatanyan family. The entrance is carved and it is very beautiful.

There are four more churches in Echmiatsin: St Hripsimeh Church which has the biggest dome among all Armenian churches, St Gayaneh Church with a churchyard cemetery, St Shoghakat Church and St Astvatsatsin Church. 1767

The residence of the Catholicos of all Armenians Garegin the 2^nd is not far from the Mother Cathedral.

St Hripsimeh Church was built in 618 AD. It has a cruciform plan and has the simplicity and purity of the Armenian architecture of the high Middle Ages. It is a real masterpiece.

St Gayaneh Church was built in 630AD. Slender and delicate proportions are distinguishing features of this church.

Not far from Echmiatsin we can see the ruins of an ancient temple. These are the ruins of the famous Temple of Zvartnots. The temple was erected in 659 and was destroyed by the earthquake.

Geghard is an incredible ancient Armenian monastery which is partly carved out of a mountain. The monastery was built in the 4^th century but the main cathedral was built in 1215. There are two small chambers here with extraordinarily pure and great acoustics. Here one wants to sing or recite.

Goshavank Monastery in Tavush was built in the 13^th century. Mkhitar Gosh, the author of the first criminal code “Datastanagirq”, took part in building the monastery. It was built in the place of another church Nor Getik, which was destroyed by an earththquake. Mkhitar Gosh founded a school in Goshavank.

Noravank is a 13^th century monastery built in Vayots Dzor near Eghegnadzor. It is on a high hill surrounded by magnificent rocky mountains. The sight is really picturesque.

Historical Monuments of Armenia

Armenia is a museum in the open air. This sentence was uttered by Rockwell Kent, when he visited Armenia in the 1960s. We can’t find any ancient houses, palaces or other old dwelling   constructions in our country. The only preserved historical monuments in Armenia are churches and monasteries and that is logically true. Armenia was the first country in the world to adopt Christianity as state religion, and the first state built church in the world is considered to be the Mother Cathedral in Echmiatsin which was built in 303AD. It was founded by the first Armenian Catholicos St Gregory. In fact it is one of the oldest Christian churches in the world. The Mother Cathedral in Echmiatsin is the holy centre of the Armenian Aposstolic Church and is inscripted into UNESCO World Heritage List in 2000.

l

The cathedral has a cruciform plan and is central domed. The interior of the church is covered with frescos created by Hovnatanyan family. The entrance is carved and it is very beautiful.

There are four more churches in Echmiatsin: St Hripsimeh Church which has the biggest dome among all Armenian churches, St Gayaneh Church with a churchyard cemetery, St Shoghakat Church and St Astvatsatsin Church. 1767

The residence of the Catholicos of all Armenians Garegin the 2^nd is not far from the Mother Cathedral.

St Hripsimeh Church was built in 618 AD. It has a cruciform plan and has the simplicity and purity of the Armenian architecture of the high Middle Ages. It is a real masterpiece.

St Gayaneh Church was built in 630AD. Slender and delicate proportions are distinguishing features of this church.

Not far from Echmiatsin we can see the ruins of an ancient temple. These are the ruins of the famous Temple of Zvartnots. The temple was erected in 659 and was destroyed by the earthquake.

Geghard is an incredible ancient Armenian monastery which is partly carved out of a mountain. The monastery was built in the 4^th century but the main cathedral was built in 1215. There two small chambers here with extraordinarily pure and great acoustics. Here one wants to sing or recite.

Goshavank Monastery in Tavush was built in the 13^th century. Mkhitar Gosh, the author of the first criminal code “Datastanagirq”, took part in building the monastery. It was built in the place of another church Nor Getik, which was destroyed by an earththquake. Mkhitar Gosh founded a school in Goshavank.

Noravank is a 13^th century monastery built in Vayots Dzor near Eghegnadzor. It is on a high hill surrounded by magnificent rocky mountains. The sight is is really picturesque.

Historical Monuments of Armenia

Armenia is a museum in the open air. This sentence was uttered by Rockwell Kent, when he visited Armenia in the 1960s. We can’t find any ancient houses, palaces or other old dwelling   constructions in our country. The only preserved historical monuments in Armenia are churches and monasteries and that is logically true. Armenia was the first country in the world to adopt Christianity as state religion, and the first state built church in the world is considered to be the Mother Cathedral in Echmiatsin which was built in 303AD. It was founded by the first Armenian Catholicos St Gregory. In fact it is one of the oldest Christian churches in the world. The Mother Cathedral in Echmiatsin is the holy centre of the Armenian Aposstolic Church and is inscripted into UNESCO World Heritage List in 2000.

l

The cathedral has a cruciform plan and is central domed. The interior of the church is covered with frescos created by Hovnatanyan family. The entrance is carved and it is very beautiful.

There are four more churches in Echmiatsin: St Hripsimeh Church which has the biggest dome among all Armenian churches, St Gayaneh Church with a churchyard cemetery, St Shoghakat Church and St Astvatsatsin Church. 1767

The residence of the Catholicos of all Armenians Garegin the 2^nd is not far from the Mother Cathedral.

St Hripsimeh Church was built in 618 AD. It has a cruciform plan and has the simplicity and purity of the Armenian architecture of the high Middle Ages. It is a real masterpiece.

St Gayaneh Church was built in 630AD. Slender and delicate proportions are distinguishing features of this church.

Not far from Echmiatsin we can see the ruins of an ancient temple. These are the ruins of the famous Temple of Zvartnots. The temple was erected in 659 and was destroyed by the earthquake.

Geghard is an incredible ancient Armenian monastery which is partly carved out of a mountain. The monastery was built in the 4^th century but the main cathedral was built in 1215. There two small chambers here with extraordinarily pure and great acoustics. Here one wants to sing or recite.

Goshavank Monastery in Tavush was built in the 13^th century. Mkhitar Gosh, the author of the first criminal code “Datastanagirq”, took part in building the monastery. It was built in the place of another church Nor Getik, which was destroyed by an earththquake. Mkhitar Gosh founded a school in Goshavank.

Noravank is a 13^th century monastery bilt in Vayots Dzor near Eghegnadzor. It is on a high hill surrounded by magnificent rocky mountains. The sight is is really picturesque.

Ավարտվեց մեր մայիսյան հավաքը

Ավարտվեց մեր մայիսյան հավաքը

 

 

Երբ Վանաձորցի Անուշ Թորոսյանի հետ Միջին և Նոր դպրոցները այցելելուց հետո գնում էինք Գեղարվեստի դպրոց, նա մանկական անկեղծությամբ ու ամենալավ իմաստով լոռեցու պարզությամբ մի պարզ, բայց պատասխանելու համար շատ բարդ հարց տվեց. «Երանի ես այս թաղամասի երեխա լինեի ու սովորեի ձեր դպրոցում:Այդ ինչպե՞ս է գոյատևում ձեր դիմացի դպրոցը: Ինչու՞ են գտնվում մարդիկ, որ ձեր հրաշքը թողած իրենց երեխաներին սովորական դպրոց են ուղարկում:» Այդ ժամանակ ես չկարողացա սպառիչ պատասխան տալ ու միայն ասացի, որ շատերը դեռ չեն հասկանում մեզ: Եվ հիմա, երբ նստած եմ համացանցին միացած համակարգիչի առջև, մի ավելի դժվար հարց տվեցի ինքս ինձ. «Իսկ միգուցե մե՞նք ենք սխալ»: Իմ այս սադրիչ հարցին պատասխանելու համար դիմեցի այն մարդկանց օգնությանը, որոնք դարեր շարունակ եղել են մարդկային մտքի անվիճելի հեղինակություններ` անկախ նրանց  ազգային պատկանելիությունից ու դավանանքից:   http://www.inspirational-quotes.info/success-quotes.html  հասցեում գտա Արիստոտելի, Ցիցերոնի, Անատոլ Ֆրանսի, Ալբերտ Էյնշտեյնի և այլ երախտավորների կրթության, ուսուցիչների, ինքնակրթության, իմացումի հրճվանքի, ընթերցանության, սովորել սովորեցնելուն, գործունեությամբ կրթելուն ուղղված այնպիսի հարազատ մտքեր, որ ամեն ինչ իր տեղն ընկավ: Այդ ասույթները խմբավորեցի, թարգմանեցի ու ահա, թե ինչ ստացվեց.

Այսօրվա ամփոփիչ նիստի վերջում Տիար Բլեյանը ասաց, որ պետք չէ քննադատել նախարարությանը` մեր հավաքին մեծ ուշադրություն չդարձնելու համար, և որ քննադատելը ամենահեշտ ու անպտուղ ճանապարհն է մեր գործում: Եվ պետք էլ չէ փորձել վերափոխել ուրիշներին, եթե նրանք դա չեն ուզում: Նա խորհուրդ տվեց մեզ ավելի շատ նվիրվել գործին: Այս մտքի ճշմարիտ լինելը վաղուց հավաստել է անգլիացի գրող Բենջամեն Ռոբերտ Հայդոնը. « Ուրիշներին բարեփոխելու փոխարեն ինքնակատարելագործվելու սկզբունքն ամենաապահովն է կյանքում»:  “The safest principle through life, instead of reforming others, is to set about perfecting yourself.”B. R. Haydon

«Մերը գործունեության դպրոցն է», հաճախ է կրկնում Աշոտ Բլեյանը: Մեր կրտսեր ու միջին դպրոցները իրոք որ գործունեության դպրոցներ են: Կենսաբանության խրթին դասագրքերի խրթին դասերի խրթին տերմինները սերտելու փոխարեն` մեր սովորողները իրենց դասավանդողների հետ ջերմոց են ստեղծել մայր դպրոցի տանիքին ու սերմեր ցանելով, ջրելով ու խնամելով, առաջին ծիլերով ուրախանալով են սովորում այդ առարկան: Հին չինական ասույթն ասում է. «Ես լսում եմ ու մոռանում եմ: Ես տեսնում եմ ու հիշում եմ: Ես անում եմ ու հասկանում եմ: “I hear and I forget. I see and I remember. I do and I understand.”
Համանման միտք արտահայտելու հավակնությունն ունեն նաև բնիկ ամերիկացիները (աղբյուրում չի նշվում, թե որ հնդկացիական  ցեղն է դրա հեղինակը). « Ասա ինձ և ես կմոռանամ: Ցույց տուր ինձ և ես կարող է չհիշեմ: Ներգրավիր ինձ և ես կհասկանամ:»   Tell me and I’ll forget. Show me, and I may not remember. Involve me, and I’ll understand.Native American Saying
Հին հույն բանաստեղծ Փինդարը (518թ) ասել է. « Բնական կարողությունը ամենալավն է, բայց շատ մարդիկ են հասել մեծ ճանաչման` ունակություններ ձեռք բերելով, որն ուսուցման ցանկալի պտուղն է»:  “Natural ability is by far the best, but many men have succeeded in winning high renown by skill that is the fruit of teaching.”Pindar

Ես հիշում եմ, որ դեռ շատ վաղուց մեր կրթահամալիրի կրտսեր դպրոցի այցեքարտն էր «Իմացումի հրճվանք» բառակապակցությունը: Մեր կրտսեր դպրոցում փոքրիկ սովորողի ձեռքերը չեն դողում վախից, երբ նա գրում է: Գրելու ժամանակ այստեղ կարևորվում է ոչ թե ինչպեսը, այլ` ինչը: Դասավանդողն անկեղծորեն ուրախանում է, երբ տեսնում է փոքրիկի գրած առաջին, թեկուզև, ծուռումուռ բառը: Այդ ուրախությունը երեխային է փոխանցվում ու նա հրճվանքի պահեր է ապրում: Ուրախության ու հրճվանքի պահերով է լցվում դասը, և երեխայի ենթագիտակցության մեջ ուսումը կապակցվում է ուրախության հետ, և նա սկսում է սիրել դասն ու իր ուսուցչին:  Անգլիացի քաղաքական գործիչ, հնէաբանություն գիտության հիմնադիր Ջոն Լուբոկը նշել է. «Ամենակարևոր բանը ոչ այնքան այն է, թե ինչ և որքան սովորեցնել երեխային, այլ այն, որ ամեն երեխայի մեջ պետք է արթացնել սովորելու ցանկությունը»:  “The most important thing is not so much that every child should be taught, as that every child should be given the wish to learn.” John Lubbock

Այս առումով շատերը կարող են առարկել, որ իրենց դպրոցում էլ կան այնպիսի նվիրյալ դասվարներ, ովքեր երեխաների մեջ սեր են արթացնում ուսման նկատմամբ: Մի բան է առանձին նվիրյալների աշխատանքը, մեկ այլ բան`հենց այդ նպատակին ուղղված ծրագրային ուսուցումը մեր կրթահամալիրի երեք կրտսեր դպրոցներում: Ցանկացած պահի կարող եք բացել առաջինից վեցերորդ դասարանների ցանկացած դասասենյակի դուռ ու կտեսնեք իմացումի այդ հրճվանքը: Դասավանդողի անհատականությունն այստեղ շատ մեծ դեր չի խաղում: Գործում է հստակ մշակված մեխանիզմ: Հիմա արդեն տեղին է մեջբերել Անատոլ Ֆրանսի խոսքերը. « Կրթության ինը տասերրորդը քաջալերանքն է»: “Nine-tenths of education is encouragement.”Anatole France

Գրեթե ամեն օր ընդհանուր պարապմունքների ժամանակ Աշոտ Բլեյանը կրկնում է, որ մեր դպրոցը ստեղծողի դպրոցն է, որ մեր դպրոցը անգիրի դպրոցը չէ: Դրան է նպաստում Կրթահամալիրի www.mskh.am կայքն ու մասնաճյուղերի ենթակայքերը: Վաղ առավոտից մինչև ուշ երեկո բառիս բուն իմաստով ստեղծագործում են սովորողները: Գրում են իրենց խոհերի մասին, լրատվություն են անում, վիճահարույց հարցեր են բարձրացնում ու վիճում իրար հետ: Մեդիաօլիմպիադաներն էլ ստեղծագործական առաջադրանքներով են հագեցած, որոնք մեկ միանշանակ պատասխան չեն ակնկալում: Ըստ Ալբերտ Էյնշտեյնի`. «Ուսուցչի գերագույն արվեստը ստեղծագործող և գիտելիք ձեռք բերող երեխայի մեջ ուրախություն արթնացնելն է»: “ It is the supreme art of the teacher to awaken joy in creative expression and knowledge.”Albert Einstein  Այս տարվա անգլերենի գարնանային օլիմպիադայի առաջադրանքն այնպիսին էր, որ 90 սովորող, յուրաքանչյուրը մոտ 300 բառով ինքնուրույն մտքեր, շարադրություններ գրեցին: Առաջադրանքների վերջում գրեթե բոլոր սովորողները նշել էին, որ հաճույքով են պատասխանել հարցերին:

Մեդիահանրակրթությունը իր «Կա մեդիա, կա կրթություն» որակումով դարձել է մեր կրթահամալիրի նշանաբանը: «Կրթությունը քաղաքակրթության փոխանցումն է», Ուիլ Դուրանտ. Education is the transmission of civilization. (Will Durant) Իսկ մեդիան այս գործը ամենալավը կարող է անել: Գերարագ զարգացող տեղեկատվական բարձր տեխնոլոգիաների 21-րդ դարում կրթությունը և կրթական համակարգը չի կարող փակ լինել և սահմանափակվել միայն դասագրքերի կանոնները անգիր անելով: Այդ են վկայում մեր մայիսյան հավաքին ներկայացված մոտ 150 նյութերը: 20-րդ դարի մեծագույն բանաստեղծ Թոմաս Սթերնզ Էլիոտը գրել է.  « Փաստորեն կրթության խնդիրն է օգնել մեզ փախչելու ոչ մեր սեփական ժամանակից, քանի որ մենք գամված ենք դրան այլ`մեր ժամանակի ինտելեկտուալ և հուզական սահմանափակումներից»: It is in fact a part of the function of education to help us escape, not from our own time — for we are bound by that — but from the intellectual and emotional limitations of our time. (T.S. Eliot)  Իսկ Ջոզեֆ Հոլը, որին կոչում են անգլիական Սենեկա, գրել է. « Գիտելիքը ոչ թե պահելու, այլ բաժանելու համար է տրվել: Այս թանկարժեք գոհարի հմայքը կորչում է, երբ այն պահում են:»  “Seldom Learning is like was any knowledge given to keep, but to impart; the grace of this rich jewel is lost in concealment.”(Bishop Joseph Hall)

Մեր կրթահամալիրի կայքն իր «Դպիր» մանկավարժական էլեկտրոնային պարբերականով բաց է բոլորի համար: Իսկ մեդիայի շնորհիվ բաց են ինքնակրթվելու  բոլոր դռները մեր սովորողների և դասավանդողների համար:

Համոզված եմ, որ բոլոր դպրոցներում էլ կան անընդհատ ինքնակրթվող մանկավարժներ, բայց մեր կրթահամալիրում դա հրամայական պահանջ է, որն ամրագրված է կրթահամալիրի ներքին կանոնակարգով և գործում են վերահսկման վարչարարական ձևեր:

Վերջում ուզում եմ Ալբերտ Էյնշտեյնի խոսքն ուղղել մանկավարժության մեջ մեծ հաջողությունների` այսինքն գիտությունների դոկտորի աստիճանի հասած հաջողակներին, որոնք երբևէ չեն զբաղվել իրական մանկավարժությամբ. «Ձգտիր լինել ոչ թե հաջողակ, այլ արժեք ներկայացնող մարդ»: “Try not to become a man of success but a man of value.”(Albert Einstein)

Արժեք է ներկայացնում այն մարդը, ով արժեք է ստեղծում: Մի ամբողջական արժեք է  «Մխիթար Սեբաստացի» կրթահամալիրը, քանի որ նա գետի մեջ պատահաբար ընկած ու հոսանքին համընթաց լողացող մի անշունչ գերան չէ: Նա իր սովորողներով ու ամբողջ անձնակազմով իր նավակը թիավարում է հոսանքին հակառակ ուղղությամբ`դեպի վեր:

Յուրա Գանջալյան

15.05.2011

 

 

Two techniques for the development of students’ communicative abilities in English

1. How to persuade the least talkative student to speak?

Figure skating competitions are known to be held in two stages: performing compulsory figures and free skating. The competition in performing compulsory figures is never shown on TV as it is boring and not spectacular, but they include most of the skills necessary for the development of free creative skating. The same approach should be adhered in teaching a foreign language. At the beginning of each topic for discussion I introduce the most common thematic words and word combinations of the given topic to my students. This work may seem boring as far as the content is concerned, because students most usually repeat the same sentences with some partial alterations or transitions in them.  But I am persistent in this matter and I continue limiting the students’ interest within the right morphological and syntactical forms of the words, word combinations and sentences. When I am convinced that 80% of the students has acquired the compulsory skills and the time of creating own ideas has come, the Internet and the interactive board start helping me.

I type “Conversation questions” in the searching net of Google and give the command for search, then I chooseConversation Questions for the ESL/EFL Classroom (I-TESL-J) after that we have260 topics for conversations with their 10000 questions. Here we can choose the group of questions we need according to our topic. Each topic has tens of questions. The questions are unexpected, raising interest and stimulating frankness.

The learners begin to speak and discuss making a noise but it is a pleasant creative noise.

2.     How to make students read even if they are the worst readers and how to make them evaluate their own ability of reading comprehension?  

Learners always read the texts of their text-books unwillingly because they are obliged to do it. They are imposed to do it: for the sake of learning some lesson, for the sake of marks, for the sake of the teacher’s friendly treatment, for the sake of making an impression of a hardworking student leaving out the most important thing which is wish to get new and interesting information by reading, but how to arouse that wish in the students? For the last three years I am becoming more and more convinced in the effectiveness of a methodological technique. I open the website of any Armenian electronic newspaper which has English translations of its texts. I choose an Armenian newspaper because English and American information is very often essentially different with the content of the questions, language style where there are such expressions and neologisms which can’t be found in any dictionary. In addition to that the culture and the scope of interests differ from those of ours.

Our Armenian news is closer to us and more understandable which is necessary for a beginner.

We open the section All News  of the News.am and begin choosing a text. We usually choose some information with easy language constructions. Then the class is divided into groups of 2-3 students and after that the newly formed groups are told to translate the chosen text. Group work and the competitive atmosphere stimulate the students’ interest. When all the groups have finished their translations we open the Armenian version of the given text which is compared with the Armenian texts of the students. The winner is the group whose translation is closer to the original. As a result I have achieved my aim: all the students of the class have read an unknown English text, understood and translated it in a lively group activity.

Yura Ganjalyan

Ձյան փաթիլից մինչև ձնագունդ

Ներկայացնում եմ խոսքի զարգացման «Ձնագունդ» մեթոդը, որը կիրառելի է ցանկացած օտար լեզվի առօրյա կյանքում քիչ գործածվող բառերը երկարատև հիշողության մեջ ամրապնդելու համար: Դասի վերջում աշակերտները կարողանալու են իրենց խոսքում գործածել քաղաքականությանը և միջազգային հարաբերություններին վերաբերող այնպիսի բառեր և արտահայտություններ, ինչպիսիք են`ապրել խաղաղ, միջազգային հարաբերություններ, խաղաղ գոյակցություն, խաղաղության երաշխավոր, թեժ կետ, հակամարտություն, լարված իրադրություն, թուլացնել լարվածությունը, սպառազինության մրցավազք, կրճատել հարձակողական զենքերի արտադրությունը, ստորագրել համաձայնագիր, ստորագրել պայմանագիր: Այս մեթոդը ես միշտ, մոտ 20 տարի, կիրառել եմ, իսկ հիմա համակարգչի և պրոյեկտորի միջոցով ավելի տեսանելի են դառնում աշխատանքի քայլերը:

Դասը ավելի արդյունավետ է լինում, երբ տեքստը ներկայացվում է Power Point ծրագրով` յուրաքանչյուր սահիկով ներկայացնելով ամբողջ նախորդ և գումարվող մեկ նախադասությունը: Նոր բառերի, բառակապակցությունների և դրանցով կազմված մտքերի ներմուծման այս մեթոդը զարգացնում է խոսքի ժամանակ պահանջվող ուշադրությունը, լսելու ունակությունը, ուրիշի խոսքի նկատմամբ անտարբեր չլինելու բնավորության կարևոր գիծը: Ներկայացված <<Ձնագունդ>>-ը  ուղղորդվող մենախոսության օրինակ է: Սև գույնով տողերը դասավանդողինն են, կարմիր տողերը ներկայացնում են սովորողները: Երբ մի սովորող ասում է իրեն բաժին հասած տողերը, մյուսներն ուշադիր հետևում են նրա խոսքին և նայում էլեկտրոնային գրատախտակին երևացող առաջին սահիկին: Յուրաքանչյուր սովորող կարող է լինել հաջորդ շարունակողը: Դասավանդողն է որոշում, թե ով է լինելու հաջորդը: Առաջին անգամ կարդալով են առաջ գնում, այսինքն` ձնագունդը մեծանում է կարդալով: Երբ երկրորդ անգամ է սկսվում պտտվել ձնագունդը, բոլորն աշխատում են որքան հնարավոր է չնայել գրատախտակին:

1. Խաղաղ ապրել  (ներկայացնում է դասավանդողը)
2. Մարդիկ ուզում են խաղաղ ապրել:  (շարունակում է դասավանդողը մինչև կարմիրով նշվածը և խոսքը փոխանցում է առաջին սովորողին)
3. Մարդիկ ուզում են խաղաղ ապրել:  Աշխարհի բոլոր ժողովուրդներն ուզում են խաղաղ ապրել: (երկրորդ սովորողը կրկնում է կարմիրով գրվածը` նայելով առաջին սովորողին)
4. Մարդիկ ուզում են խաղաղ ապրել: Աշխարհի բոլոր ժողովուրդներն ուզում են խաղաղ ապրել: (երրորդ սովորողը կրկնում է առաջին, երկրորդ սովորողների և դասավանդողի ասածը) Գրեթե բոլոր երկրների ղեկավարներն ասում են, որ միշտ պայքարում են խաղաղ գոյակցության համար:
5. Մարդիկ ուզում են խաղաղ ապրել: Աշխարհի բոլոր ժողովուրդներն ուզում են խաղաղ ապրել: Գրեթե բոլոր երկրների ղեկավարներն ասում են, որ միշտ պայքարում են խաղաղ գոյակցության համար: Բայց պետք է ասել, որ միջազգային հարաբերություններում շատ հաճախ արվում է այն, ինչի դեմ պայքարում են: (Հիմա արդեն չորրորդ սովորողն է այս ամենը ասում, որին հետևում է դասավանդողի նոր միտքը, և այդպես շարունակ մինչև 12-րդ սահիկը)
6. Մարդիկ ուզում են խաղաղ ապրել: Աշխարհի բոլոր ժողովուրդներն ուզում են խաղաղ ապրել: Գրեթե բոլոր երկրների ղեկավարներն ասում են, որ միշտ պայքարում են խաղաղ գոյակցության համար: Բայց պետք է ասել, որ միջազգային հարաբերություններում շատ հաճախ արվում է այն, ինչի դեմ պայքարում են: Օրինակ` ասում են, որ հզոր բանակ ունենալն է խաղաղ գոյակցության առաջին երաշխավորը:
7. Մարդիկ ուզում են խաղաղ ապրել: Աշխարհի բոլոր ժողովուրդներն ուզում են խաղաղ ապրել: Գրեթե բոլոր երկրների ղեկավարներն ասում են, որ միշտ պայքարում են խաղաղ գոյակցության համար: Բայց պետք է ասել, որ միջազգային հարաբերություններում շատ հաճախ արվում է այն, ինչի դեմ պայքարում են: Օրինակ` ասում են, որ հզոր բանակ ունենալն է խաղաղ գոյակցության առաջին երաշխավորը: Իսկ հզոր բանակ ունենալու համար պետք է սպառազինվել:
8. Մարդիկ ուզում են խաղաղ ապրել: Աշխարհի բոլոր ժողովուրդներն ուզում են խաղաղ ապրել: Գրեթե բոլոր երկրների ղեկավարներն ասում են, որ միշտ պայքարում են խաղաղ գոյակցության համար: Բայց պետք է ասել, որ միջազգային հարաբերություններում շատ հաճախ արվում է այն, ինչի դեմ պայքարում են: Օրինակ` ասում են, որ հզոր բանակ ունենալն է խաղաղ գոյակցության առաջին երաշխավորը: Իսկ հզոր բանակ ունենալու համար պետք է սպառազինվել:  Փաստորեն խաղաղ ապրելու համար անընդհատ պետք է պատերազմի պատրաստվել: 
9. Մարդիկ ուզում են խաղաղ ապրել: Աշխարհի բոլոր ժողովուրդներն ուզում են խաղաղ ապրել: Գրեթե բոլոր երկրների ղեկավարներն ասում են, որ միշտ պայքարում են խաղաղ գոյակցության համար: Բայց պետք է ասել, որ միջազգային հարաբերություններում շատ հաճախ արվում է այն, ինչի դեմ պայքարում են: Օրինակ` ասում են, որ հզոր բանակ ունենալն է խաղաղ գոյակցության առաջին երաշխավորը: Իսկ հզոր բանակ ունենալու համար պետք է սպառազինվել:  Փաստորեն խաղաղ ապրելու համար անընդհատ պետք է պատերազմի պատրաստվել: Գալիս է մի պահ, երբ արդեն հետագա սպառազինումը սպառնալիք է ոչ միայն հնարավոր թշնամու, այլև ողջ մարդկության և նույնիսկ մեր հին ու բարի մոլորակի համար:
10. Մարդիկ ուզում են խաղաղ ապրել: Աշխարհի բոլոր ժողովուրդներն ուզում են խաղաղ ապրել: Գրեթե բոլոր երկրների ղեկավարներն ասում են, որ միշտ պայքարում են խաղաղ գոյակցության համար: Բայց պետք է ասել, որ միջազգային հարաբերություններում շատ հաճախ արվում է այն, ինչի դեմ պայքարում են: Օրինակ` ասում են, որ հզոր բանակ ունենալն է խաղաղ գոյակցության առաջին երաշխավորը: Իսկ հզոր բանակ ունենալու համար պետք է սպառազինվել:  Փաստորեն խաղաղ ապրելու համար անընդհատ պետք է պատերազմի պատրաստվել: Գալիս է մի պահ, երբ արդեն հետագա սպառազինումը սպառնալիք է ոչ միայն հնարավոր թշնամու, այլև ողջ մարդկության և նույնիսկ մեր հին ու բարի մոլորակի համար: Այդ ժամանակ երկրների ղեկավարները մտածում են լարվածությունը թուլացնել ոչ թե մի նոր զենքի ստեղծումով, որպես թշնամու ստեղծածի  հակակշիռ, այլ բանակցությունների միջոցով կրճատել եղած սպառազինումը:    
11. Մարդիկ ուզում են խաղաղ ապրել: Աշխարհի բոլոր ժողովուրդներն ուզում են խաղաղ ապրել: Գրեթե բոլոր երկրների ղեկավարներն ասում են, որ միշտ պայքարում են խաղաղ գոյակցության համար: Բայց պետք է ասել, որ միջազգային հարաբերություններում շատ հաճախ արվում է այն, ինչի դեմ պայքարում են: Օրինակ` ասում են, որ հզոր բանակ ունենալն է խաղաղ գոյակցության առաջին երաշխավորը: Իսկ հզոր բանակ ունենալու համար պետք է սպառազինվել:  Փաստորեն խաղաղ ապրելու համար անընդհատ պետք է պատերազմի պատրաստվել: Գալիս է մի պահ, երբ արդեն հետագա սպառազինումը սպառնալիք է ոչ միայն հնարավոր թշնամու, այլև ողջ մարդկության և նույնիսկ մեր հին ու բարի մոլորակի համար: Այդ ժամանակ երկրների ղեկավարները մտածում են լարվածությունը թուլացնել ոչ թե մի նոր զենքի ստեղծումով, որպես թշնամու ստեղծածի  հակակշիռ, այլ բանակցությունների միջոցով կրճատել եղած սպառազինումը: Այսպիսով հակամարտող կողմերի ղեկավարները հանդիպում են մի երրորդ երկրում և ստորագրում են համաձայնագիր` դանդաղեցնելու և կանգնեցնելու սպառազինության մրցավազքը:     
12. Մարդիկ ուզում են խաղաղ ապրել: Աշխարհի բոլոր ժողովուրդներն ուզում են խաղաղ ապրել: Գրեթե բոլոր երկրների ղեկավարներն ասում են, որ միշտ պայքարում են խաղաղ գոյակցության համար: Բայց պետք է ասել, որ միջազգային հարաբերություններում շատ հաճախ արվում է այն, ինչի դեմ պայքարում են: Օրինակ` ասում են, որ հզոր բանակ ունենալն է խաղաղ գոյակցության առաջին երաշխավորը: Իսկ հզոր բանակ ունենալու համար պետք է սպառազինվել:  Փաստորեն խաղաղ ապրելու համար անընդհատ պետք է պատերազմի պատրաստվել: Գալիս է մի պահ, երբ արդեն հետագա սպառազինումը սպառնալիք է ոչ միայն հնարավոր թշնամու, այլև ողջ մարդկության և նույնիսկ մեր հին ու բարի մոլորակի համար: Այդ ժամանակ երկրների ղեկավարները մտածում են լարվածությունը թուլացնել ոչ թե մի նոր զենքի ստեղծումով, որպես թշնամու ստեղծածի  հակակշիռ, այլ բանակցությունների միջոցով կրճատել եղած սպառազինումը: Այսպիսով հակամարտող կողմերի ղեկավարները հանդիպում են մի երրորդ երկրում և ստորագրում են համաձայնագիր` դանդաղեցնելու և կանգնեցնելու սպառազինության մրցավազքը: Այս վերջին քայլին դիմում են, որովհետև մարդիկ ուզում են խաղաղ ապրել: Ստացվեց մի փակ շրջան: Ու նորից է պտտվում ձնագունդը:   

Սա շատ լավ զարգացնում է մենախոսությունը: Նույնիսկ այն մարդը, ով երբևէ որևէ տեքստ չի պատմել օտար լեզվով, մի դասի ընթացքում կարողանում է մոտ մի էջի ծավալի չափով խոսք ասել: Այստեղ քաղաքական տերմինները սոսկ օրինակ են: Կարելի էր նաև այսպես խոսել. Slide 1  It was summer.   Slide 2 It was summer, and we decided to go to Batumi. Slide 3   It was summer, and we decided to go to Batumi but we couldn’t get the tickets for the train. Slide 4 It was summer, and we decided to go to Batumi but we couldn’t get the tickets for the train. We didn’t know what to do. Slide 5 It was summer, and we decided to go to Batumi but we couldn’t get the tickets for the train. We didn’t know what to do, and suddenly the telephone rang. Եվ այդպես շարունակ մինչև ձյան մի փաթիլը մի մեծ ձնագունդ է դառնում: Այս մեթոդը նույնիսկ լեզվական խաղի կարելի է վերածել: Այս դեպքում արդեն մենախոսությունը ուղղորդված չէ: Այն ավելի շատ ազատ է`ստեղծագործական: Այստեղ դասավանդողը միայն դիտողի դերում է: Նա կարող է զարմանալ, ծիծաղել, բայց խոսքին չմիջամտել: Առաջին աշակերտը ասում է իր նախադասությունը, որից հետո երկրորդ աշակերտը հորինում է առաջինի տրամաբանական շարունակությունը մեկ այլ նախադասությամբ: Երրորդ աշակերտը հորինում է իրենը` սկզբում նայելով առաջին աշակերտին, ապա` երկրորդին: Վերջին աշակերտը հերթով նայելով աշակերտներին, որպեսզի չմոռանա յուրաքանչյուրի ասածը, մի մեծ ու հանպատրաստից, երբեմն շատ զվարճալի պատմության վերջաբանն է հորինում:

Զգու΄յշ, առաջարկում է Գնահատման և թեստավորման կենտրոնը

Մի քանի օր առաջ մեր կրթահամալիրը նամակ ստացավ ԳԹԿ-ից, որում առաջարկվում էր  գնել Լուսինե Աթոյանի գիրքը` <<Անգլերեն պետական ավարտական և միասնական քննությունների թեստերի ժողովածու>>, Երևան <<Կռունկ տպագրատուն>>, 2012: Գրքի շապիկի վրա գրված է, որ Լուսինե Աթոյանը Գնահատման և թեստավորման կենտրոնի առաջատար մասնագետ է: Ես առաջարկեցի իմ աշակերտներին գնել այդ գիրքը, քանի որ դա կողմնորոշիչ դեր էր ունենալու այս տարվա ընդունելության քննությունների լեզվական մակարդակը որոշելու համար: Գնեցինք և հիասթափվեցինք: Երբ առաջին սխալը նկատեցի, համարեցի, որ դա վրիպակ է. ու՞մ հետ չի պատահում, բայց գալիս է մի պահ, երբ քանակը որակ է կազմում և արդեն յուրաքանչյուր սխալ աններելի է դառնում: Ավելի լավ է իմ ասածները հիմնավորեմ օրինակներով:

Բացում ենք գրքի 96-րդ էջը, որտեղ սկսվում է 6-րդ թեստը:

1. Կարդում ենք <<Ա>> մակարդակի առաջին տեքստի առաջին հարցը, որի միակ ճիշտ պատասխանը կարող է համարվել “a” տարբերակը, որը նույնպես սխալ է, քանի որ տեքստում խոսվում է նաև Օքսֆորդի և Քեմբրիջի համալսարանների մասին, որոնք Լոնդոնում չեն:
2. 98-րդ էջի 11-րդ հարցի բաց թողնված մասից հետո կարդում ենք`…to tell time… Բոլոր քերականական գրքերում գրված է, որ “the” հոդի գործածության կայուն կապակցություններից է “to tell the time”-ը: Ինչու՞ պետք է սովորողը տեսնի առանց հոդի սխալ ձևը: “To tell the time” ձևը ոչ մի բացառություն չունի:
3. 14-րդ հարցի ճիշտ պատասխանը պետք է լինի “Simple Past” բայական ժամանակաձևով, որը ոչ մի տարբերակում չի նշված: When three parts of the candle burned down, an hour had passed by. Իսկ գրքի հեղինակները պահանջում են, որ լինի “When three parts of the candle had burned down, an hour had passed by”, ինչը կոպիտ քերականական սխալ է:
4. 26-րդ հարցի մեջ անհրաժեշտ է “in” նախդիրի առկայությունը “here”-ից առաջ: Պետք է լինի “It’s dark in here”, քանի որ դրան հաջորդող նախադասությունից պարզ է դառնում, որ նրանք սենյակի մեջ են: Այդ դեպքում “in” նախդիրը գործածվում է:
5. V առաջադրանքի տեքստի մեջ կրավորական սեռի մեջ գործածված կանոնավոր բայը առանց “ed” վերջավորության է:  “Nothing can be exempt, neither a stone thrown into the air nor an exploding star.” “Exempt” բառը հազվադեպ հանդիպողներից է: Լավ սովորողը անպայման այն կնայի բառարանում, և եթե բառարանում նշված չլինի, որ այն կանոնավոր բայ է, ապա կմտածի, որ դա անկանոն բայ է, քանի որ չունի “ed” վերջավորությունը:
6. V առաջադրանքի երկրորդ կոպիտ սխալը “need” բայի գործածումն է հաստատական նախադասության մեջ որպես մոդալ բայ, որին հետևում է բայը առանց “to” մասնիկի: Դա նույնպես քերականական կոպիտ սխալ է: Կասկածողները կարող են կարդալ Michael Swan “Practical English Usage”, կետ 399:
7. VI առաջադրանքի վերևից երրորդ տողում գրված է. “…even the best skateboards fall sometimes.” Պետք է լինի “… even the best skateboardersfall sometimes.” Չէ՞ որ այդ “er”-ը առարկան դարձնում է գործողություն կատարողը: Ինչու՞ ենք անհարկի շփոթեցնում քննություն տվողին:
   1. 44-րդ հարցի միակ ճիշտ պատասխան համարվող “a” տարբերակը նույնպես սխալ է: “Could” բառը հարցական նախադասություններում շատ հաճախ գործածվում է հարցին ավելի նուրբ ու քաղաքավարի երանգ տալու համար: Այդ դեպքերում նախադասությունը ձևով հարցական է, բայց իմաստով խնդրանք է արտահայտում: Այդ պատճառով էլ ճիշտ պատասխանը պետք է լիներ. “He asked me to speak more slowly”:
   2. 48-րդ հարցում գրված է. …because I’ve met her an hour before. Պետք է լինի. …because I met her an hour ago. Չի կարելի գործածել գործածել “Present Perfect” բայական ժամանակաձևը, երբ նշվում է գործողության կատարման փաստացի ժամանակը:
   3. 58 –րդ հարցի պատասխանների բոլոր տարբերակները վերաբերում են 6-րդ պարբերության 27-32 տողերին, այլ ոչ թե 3-րդ պարբերության 12-19 տողերին: Ինչու՞ եք շփոթեցնում քննություն տվողներին:
   4. 77-րդ հարցում տրված նախադասության մեջ պակասում է շաղկապը: Կամ պետք է շաղկապ դնել, կամ էլ`վերջակետ առաջին մասից հետո: Ինչու՞ եք շփոթեցնում քննություն տվողներին:
   5. 78-րդ հարցի նախադասության մեջ պակասում է մի “no”: Այս նախադասությունը ուզում եմ հայերեն թարգմանել, որպեսզի ավելի պարզ լինի:

<<Մեր համար հիմա դժվար է պատկերացնել, որ երբ մեր տատիկը փոքր աղջիկ էր, կային էլեկտրական լամպեր>>: Այս նախադասության մեջ <<չ >> ժխտական մասնիկը <<կային>> բառի առջևում ուղղակի անհրաժեշտություն է:

“To be or not to be?” Շեքսպիրյան հավերժական հարցն ինձ ստիպեց չլինել անտարբեր և գրել այս նյութը ընդդեմ

Լրացում

2010թ հունիսին Բրյուսովի անվան Լեզվաբանական համալսարանում ես մասնակցում էի Ժամանակակից եվրոպական լեզուների կենտրոնի փորձագետ Ջոզե Նոյջոնսի սեմինարին, որը անգլերենի տարբեր գրավոր քննություններին ներկայացվող պահանջների մասին էր: Իմ այն հարցին, թե քանի մարդ է մասնակցում “IELTS”-ի մի թեստ կազմելու աշխատանքներին, նա պատասխանեց.<<Սովորաբար Քեմբրիջի համալսարանի փորձագետների խումբն է աշխատում մի քանի ամիս>>: Այդ սեմինարի ժամանակ ես առաջարկեցի 2010թ պետական ավարտական և միասնական քննությունների  հայաստանյան մի անգլերենի թեստ քննարկել և պարզել, թե արդյոք այն բավարարում է գրավոր քննության եվրոպական պահանջներին: Անգլերենի թեստեր փորձագետ դոկտոր Ջոզե Նոյջոնսի տրամադրությունն ու ոգևորությունը մի քանի րոպեով ընկավ, որովհետև նա ինքը չկարողացավ գտնել մի հարցի ճիշտ պատասխանը, քանի որ ոչ մի ճիշտ տարբերակ չկար: Երբ ուզում եմ հայերին բնորոշ անպատասխանատվությունից խոսել, անմիջապես հեռահար ամաչում եմ “ՆՈՐ ԲԱՌԳԻՐՔ ՀԱՅԿԱԶԵԱՆ ԼԵԶՈՒԻ” ստեղծողներից, Հրաչյա Աճառյանից, Մանուկ Աբեղյանից, Հովհաննես Մասեհյանից, Պարույր Սևակից, Ռուբեն Զարյանից, Վահրամ Փափազյանից, Խաչիկ Դաշտենցից ու Գևորգ Աբաջյանից: Մարդիկ այն ժամանակ ավելի դժվար ժամանակներ էին ապրում, բայց ոչ`անպատասխանատու:

20.04.2012

Teaching English in Classes of Pupils with Mixed Abilities

Introduction   It is very difficult to teach a class with clearly different levels of language competency. They may have different starting levels of English or they may learn at very different speeds. According to the new conception of teaching foreign languages at elementary, middle and high schools of our country the whole approach has been changed. The new approach takes into consideration the fact that the learners in a definite class are most likely to have different levels of language knowledge and communicative skills. Every pupil has the right to be involved in the classroom activities irrespective of his or her personal capabilities. On the one hand, we don’t have the right to neglect the pupils with little capabilities and, on the other hand, the lesson shouldn’t be boring for the smart pupils. Realizing the importance of setting different demands for the pupils of mixed abilities, new three level standards for listening, speaking, reading and writing have been worked out in our country lately. Some strategies of work in classes of mixed abilities The first strategy involves creating or providing different tasks for different levels. For example, the teacher can use a number of comprehension questions for a text. The teacher may have two sets of questions-A  and B. Perhaps all students have to complete set A, the stronger ones also have to complete set B, or they even have an extra reading text. This obviously increases the amount of lesson preparation. For example, the teacher gives the students the following text to read. “CAN I HELP YOU MADAM?” A woman in blue jeans stood at the window of an expensive shop. Though  she hesitated for a moment, she finally went in and asked to see a dress that was in the window. The assistant who served her did not like the way she was dressed. Glancing at her scornfully, he told her that the dress was sold. The woman walked out of the shop angrily and decided to punish the assistant next day. She returned to the shop the following  morning dressed in a fur coat, with a handbag in one hand and a long  umbrella in the other. After seeking out the rude assistant she asked for the same dress. Not realizing who she was, the assistant was eager to serve her this time. With great difficulty, he climbed into the shop window to get the dress. As soon as she saw it, the woman said she didn’t like it. She enjoyed herself making the assistant bring almost everything in the window before finally buying the dress she had first asked  for.   After reading this text the stronger students have to do detailed dictionary work on the vocabulary of the text. With the stronger students spending 10 minutes working with dictionaries the teacher has time to monitor and help the weaker ones with the text. Then the teacher can go through the shared comprehension tasks for the class and perhaps the stronger students can make a presentation about the words they have researched. Now I want to speak about the extra work and homework. It is straightforward to give different students different homework. The teacher should give weaker students homework which really consolidates the class work and should give the stronger students work that will widen their knowledge. When teaching mixed ability classes the weaker students will be missing things during the lesson or failing to understand. And the teacher should use homework to address this. Writing tasks are great for homework, as a productive skill that can be performed individually. The teacher can expect more from the stronger students and use it as a way to identify their weaknesses, which may not be so apparent during the class. The strategy of student’s nomination is a simple classroom management technique that really helps in the mixed ability class. When nominating, the teacher should: 1.         Ask the question before she gives the name of the student. In this case everyone has to listen. 2.         Consider how easy it is for the student to answer. If a weak student will struggle, perhaps she should ask a stronger student. If a weak student should be capable, then she should ask them. 3.         Avoid making students seem foolish, and yet also avoid patronizing them by only asking super simple questions. 4.         Nominate with variety. The teacher should be careful to avoid nominating the same selection of students. In a large class she should keep a note of the students she has asked over a lesson, just to make sure she hasn’t developed a pattern. In a mixed level class the teacher can have different expectations of the language that the different students produce. Sometimes it can push the stronger students if the teacher corrects them heavily-although she should be sensitive about this. And for the weaker students the teacher should be more selective in her error correction. The strategies for teaching mixed level classes are probably developing a positive and collaborative working atmosphere and providing a variety of work suitable for different levels. Top of Form Bottom of Form In our days every student requires an individual approach according to the abilities shown. One should get an extra task so as not to be bored, another barely manages to follow the lesson, yet another needs a lesser task and some extra attention. Organizing the teacher’s work according to the newly worked out three-level standards   Here are some samples of standards of narrative speech at elementary schools Low level                                  Middle level                        High level -to speak about a picture describing the actions, using the most common verbs -to describe daily actions that does the person himself or the others (in the moment of speaking, usually or in the past) using words denoting actions (adverbs of time, place, manner and so on). -to describe some picture, phenomenon, event, what he has heard or seen, to express his attitude and to motivate it (for example-   I like it because…) According to the fixed standard demands of different levels the teacher may give different tasks to the pupils of different levels. For example the teacher gives them some picture to describe. It is a picture of a seaside where people are lying on the beach, swimming, playing different games or just relaxing and having a good time. The pupils of low level are expected to give simple descriptions of the picture. For example: One man is lying on the beach under a big umbrella. Some boys and girls areplaying volley-ball on the sands…. They describe the picture by using the most common verbs. The pupils of the middle level give more vivid description of the picture, they speak about its color, cleanness, about the swimming people and the games they are playing in the water, they can also describe the way they are dressed. While describing they use adverbs of manner, place and time. The pupils of the high level are expected to give their own opinion about this picture. By looking at the same picture they not only describe it but also express their own opinions and attitude towards this picture and they should also motivate the actions of different people in the picture. Here are some samples of standards of narrative speech at middle school: Low level                                   Middle level                        High level -to speak about some event or incident           (for example-what  happened, when, where and so on). -to discuss or speak about what happened and for what reason. -to explain some event or incident that has happened expressing his own opinion and attitude. Here is a sample text for the ninth form of middle school for the development of narrative speech. A CLEAR CONSCIENCE   The whole village soon learnt that a large sum of money had been lost. Sam Benton, the local butcher, had lost his wallet while taking his savings to the post-office. Sam was sure that the wallet must have been found by one of the villagers, but it was not returned to him. Three months passed, and then one morning, Sam found his wallet outside his front door. It had been wrapped up in newspaper and it contained half the money he had lost, together with a note which said: ‘A thief, yes, but only 50 per cent a thief!’ two months later, some more money was sent to Sam with another note: ‘Only 25 per cent a thief now!’ In time, all Sam’s money was paid back in this way. The last note said: ‘I am 100 per cent honest now!’ At first the pupils may answer simple multiple choice questions on the text. For example: 1. The whole village soon learnt that the local butcher had lost his purse … a) full of money  b) full of stones  c) full of gold 2. The butcher was sure that the money must have been found by … a)  a tourist from town b) someone who lived in the same village c) a postman After answering the multiple choice questions the pupils of the low level are expected to narrate only the sequence of events or happenings of this text. At first the pupils are expected to give the main idea of the text: A villager lost his money. Someone found it but didn’t return it. Three months later he sent half of the money…   The pupils of the middle level try to discuss the text and speak about what happened and for what reason. Some of them say that they think that the thief stole the money because he was in need of it and, may be, nobody wanted to give him money. They explain that the thief had no other way to earn the money and he decided to steal it and after some time return it back, so they justify the act of the thief. Others may express a different point of view by claiming that the man who found the wallet should have returned it to the owner by all means. They are of the opinion that no reason can justify the theft. The pupils of the high level explain what had happened in the text expressing their own opinion and attitude towards this text. They are also expected to recall a similar episode from their lives and how they acted in that situation. Here are some samples of standards of writing at middle schools: Low level                                Middle level                           High level – to write a short personal letter to somebody, to invite or thank somebody using cultured expressions and speech patterns -to write a letter to a friend telling him about his family, school, city, hobby -to write an official letter, request, answer to the request keeping the rules of such letter writing and also keeping lingual models characteristic to the official style -with several simple sentences to describe people, things, events or occasions connecting simple expressions and sentences with joining words -to write a text describing people, events, places, daily events expressing his impressions -to write a simple and brief text about subjects that we are interested in, hobbies, interests expressing his opinion Writing skills are often the most difficult skills for students of English as a foreign language to acquire. This may be because of the great emphasis on listening, speaking and reading in the classroom. While there are differences between spoken and written English – for, spoken English has more shortened forms, contractions, omission and colloquial expressions- these differences need not intimidate the learner at the intermediate level, nor prevent the teacher from introducing real writing practice at this stage. And real writing, that is, practicing realistic use of the language (in its simpler written forms), is possible at this stage if the teacher provides good models and useful vocabulary for life like situations. Letter writing, with its many forms and uses, is another activity that is particularly advantageous for the following reasons: 1.     The vocabulary and structures in the letter may be taken from the students’ own learned material. 2.     The letters may be short and simple in form and style, gradually increasing in length and complexity as the students’ progress. 3.     The letter writing assignments may vary according to type and style as selected by the teacher and the students. 4.     The letters may be corrected and kept in the students’ notebooks for actual use as models later on. The pupils of the low level are to write a short letter in which they make an invitation or thank somebody by using polite expressions. For example: An invitation letter                                                      June 25, 2007 Dear Ann, My family and I would like to invite you to spend the summer holidays at our summer house byLakeSevan. Our house is near the beach and you will be free to swim and walk along the shore as much as you want. We will take you to Sevan in our car. You will only have to ask for your parents’ permission.  We are looking forward to seeing you and do hope that you can come. Cordially, Hasmik Avagyan Expressing thankfulness“ a bread and butter letter”                                                                    September 15, 2007 Dear Henry, Thank you again for the wonderful weekend! I had such a good time visiting you and your family, and I enjoyed meeting all your relatives. I shall never forget the warm hospitality. I hope that some day you are able to visit me. I would like to return your kindness and hospitality. Please give my respects to all your family. Love, Laura The pupils of the middle level are expected to write a letter to their friend telling them about their school, family, city, etc.                                            November 28, 2007 Dear, Jane I have missed you a lot. Since you have gone our city has changed a lot. During the last few years many beautiful buildings and offices have been built. In the Republic Square, which is the heart of the city, beautiful fountains were opened to celebrate the 16 anniversary of our independence. I hope that some day you will return back to our city and we will be able to see these beautiful changes together. Sincerely, Ann The pupils of the high level write requests, official letters keeping the rules of such letter writing. Request (for catalog) Superior Books, Ltd.                                                    12/10/05 Fifth Avenue Catalog Department: I would like to request a free catalog on American literature books. Please send it to the address below. Thank you for your attention. Sincerely yours, Ruben

 

 

 

Here are some samples of standards for narrative speech at high schools:

 

low level	middle level	high level
To form an oral connected speech describing persons, things, phenomena, events: (for example, to describe the chosen profession, people’s characters, school and so on)	To form an oral connected speech describing persons, things, phenomena, events and show their common features and peculiarities: ( for example, to compare different professions, heroes of fiction books and so on)	To form an oral connected speech describing persons, things, phenomena, events and express one’s own opinion: (for example, to make a report on professional preferences of high school pupils)

The teacher can be satisfied with the narrative speech of a pupil of low level if the latter forms his or her speech approximately in this way: I want to become an economist. I think that it is one of the most important specialties wanted in our country. Economists know how to organize our economy. Economists calculate how much to import or export this or that product. Bank clerks are paid higher than teachers or doctors.   

 

Here is a sample narrative speech of a middle level pupil: There are different professions and specialties. We should choose the one which best meets our capabilities and desires. If I don’t have a sympathetic heart, I shouldn’t apply to a medical college. If I don’t have good knowledge, I shouldn’t apply to the faculty of physics. If I am not good at languages, I shouldn’t apply to the faculty of interpreters or translators. And only if I have a sympathetic heart, good knowledge and fluency in languages, I can gain the right to become a teacher.

 

 

Here is a sample narrative speech of a high level pupil: In our country most of the brilliant students of high schools are eager to become economists. They consider this specialty to be prospective and profitable. A large number of school leavers have a desire to become computer programmers as it is considered to be very interesting and at the same time more profitable than that of an economist’s. …    

 

 

Here is a text of problem solving for the high level pupils

You have been washed up alone on a desert island after your ship sank. The island is very small and has no water and only a few trees. You have seen some birds but no other animals. There is a small lifeboat containing some useful things two miles from your island. It is also sinking. You have enough time and energy left to swim to it and remove five items only and bring them to your island. With your partner(s) decide which five you want to take and give reasons for your choices.

• 20 meters of rope
• 20 liters of fresh water
• a radio
• 20 tins of food
• a box of matches
• a torch
• a gun
• a knife
• a first aid kit
• a bottle of whisky
• signal flares
• warm clothes
• a mobile phone
• a small dog
• a book about the fish in this area
• 6 bars of chocolate

 

 

 Here are some samples of standards for reading comprehension at high schools:

      

Low level	Middle level	High level
To read and comprehend satisfactorily enough adapted short and simple texts within the scope of a known theme with frequently used vocabulary	To read and comprehend adapted texts within the scope of a known theme guessing the meaning of some unknown words by means of word forming components or international words	To read and comprehend original texts within the scope of pupils’ interests defining the theme of the text, the type of the text and the basic goal of the narration.

As in elementary and middle schools in high schools as well there are pupils of different levels. At high school the teacher gives the pupils to read some texts. There are three versions of each story for the pupils of different levels.

For example for the pupils of the low level the teacher gives the following text to read:

“A Thief’s Story”     A

    

    Once upon a time, there was a poor family. They had one son. This son often went out to steal things. Every time he brought something home, his mother was happy. Once he brought her some eggs. She didn’t ask him how and where he got them. She just said, “That’s very good.”

    Many years passed. The little boy grew up and became a fulltime thief. One day the police caught him and took him to jail. The court said that he must die for his crimes. But before dying, he could have one last wish.

    The son asked for his mother. He said that he wanted to see her tongue. The mother came and stuck out her tongue. Then the son cut his mother’s tongue until it was bleeding. Everyone was surprised. They wanted to know why he had hurt his mother.

    The son answered, “My mother did not tell me that it is wrong to steal. And so I am here now.”

    The court judge decided that the son should not die. The son became an honest man, and lived to an old age.

After reading this text the pupils of the low level comprehend the text in a sufficient degree. They comprehend the texts that are simple and brief, with the vocabulary that they often meet. Version A of the text uses less complex structures and more limited vocabulary.

At the same time the teacher gives the pupils of the middle level to read the same text, which version uses a greater variety of structures and is more idiomatic.

“A Thief’s Story”     B

    

    Once upon a time, there was a poor family who had one son. He used to go out and steal things. Whatever he brought home, his mother accepted. Once he brought back some eggs. Instead of asking him how and where he got them, she just praised him and said, “Well done!”

    Years passed. The little boy grew up and became a professional thief. The police arrested him, and took him to prison. The court sentenced him to death. When he was given one last request, he asked the jailors to bring his mother to him so that he could see her tongue.

     When the mother came, she stuck her tongue out. The son reached over and cut it until it bled. Everyone was astonished and wondered why he had done such a thing.

    The son explained: “Instead of warning me not to steal, my mother praised me.  If she had told me it was wrong to take things that belong to someone else, I would not be here now.”

    Later he was forgiven. He became an honest man, and lived to a ripe old age.

After reading this text the pupils of the middle level try to understand the text, which concerns their interest. The pupils of this level try to guess the meaning of some unknown words by means of word making components, contexts and international words.

For the pupils of the high level the teacher gives the same text, but which is much more difficult than the previous two ones.

 

“A Thief’s Story”     C

    

    Once upon a time, there was a poor family.  They had one son, who was a very adroit boy. As the family could hardly make both ends meet, the boy often went out to steal things. Whatever he brought home- it could be food gold or something like that, his mother accepted. One winter day he brought back some eggs. Instead of asking him about the origin of those eggs the mother appreciated her son’s deed

by saying, ”Well done, my dear. Continue like this!”

    After many years the little boy grew up and became a professional thief. His picture was stuck in every corner of the streets. But this wonderful life was soon over as the police arrested him, and took him to prison. During the trial the court found him guilty and sentenced him to death. When he was given one last request, he asked the jailors to bring his mother to him so that he could see her tongue.

    Everybody was surprised to listen to such kind of wish from the thief’s mouth. After some time, when his mother came, she stuck her tongue out. The son reached over and cut it until it bled. Seeing this everyone was astonished and wondered why he had done such a thing.

    The son explained: “Instead of warning me not to steal, my mother praised me.  If she had told me before it was wrong to take things that belonged to someone else, I wouldn’t have been sentenced to death.”

    Listening to all these, the judge decided not to punish him and pleaded him not guilty.

    Later he became an honest man, found a good job and lived happily to a ripe old age.

 

After reading this text the pupils of the high level try to give their own opinion and attitude towards this text. They must define the subject and the main problems of the text.

The advantage of graded activities like these is that everyone is working on the same text at a level they find comfortable.  The main disadvantage is that teachers need to prepare more material for a lesson.

Conclusion

Arising out of the main points presented above, I can come to the conclusion that the problem of mixed ability classes is highly actual as thousands of English teachers in Armenia are now thinking over the new demands put forward by the educational reforms in our country. One of the main objectives is that the new approach is taking into account the three-level standards of teaching-learning foreign languages.

Teachers mustn’t neglect the pupils who are less capable than others. There are a great variety of classroom activities by means of which they can overcome the difficulty of mixed ability classes.

Bibliography

 

гÝñ³ÏñÃáõÃÛ³Ý å»ï³Ï³Ý Ïñóϳñ·

ØÇçݳϳñ· ÏñÃáõÃÛ³Ý å»ï³Ï³Ý ã³÷áñáßÇã, 2004

²Ý³ÑÇï ²ñݳáõ¹Û³Ý ¨ áõñÇßÝ»ñ §Î³éáõóáÕ³Ï³Ý ÏñÃáõÃÛ³Ý ÑÇÙáõÝùÝ»ñÁ ¨ Ù»Ãá¹Ý»ñÁ¦ 2005

Ø.¶. ²ëïí³Í³ïñÛ³Ý ¨ áõñÇßÝ»ñ §²Ý·É»ñ»Ý É»½íÇ ³é³ñÏ³Û³Ï³Ý ã³÷áñáßÇã ¨ Íñ³·Çñ¦,  2007

L.G.Alexander “Practice and Progress”

David Seymour & Maria Popova “ 700 Classroom Activities” 2005

Michael Swan “The NewCambridgeEnglish Course”

Rudyard Kipling 1865 -1936

Ռուդըարդ Կիպլինգը ծնվել է Բոմբեյում, կրթությունը ստացել է Անգլիայում և այնուհետև աշխատանքային գործունեությունը ձևավորել է Հնդկաստանում: Ռուդյարդ Կիպլինգը այն եզակի գրողներից էր, որ պարգևատրվել է Նոբելյան մրցանակով (1907) գրականության ասպարեզում :

[IF]

If you can keep your head when all about you Are losing theirs and blaming it on you, If you can trust yourself when all men doubt you But make allowance for their doubting too, If you can wait and not be tired by waiting, Or being lied about, don’t deal in lies, Or being hated, don’t give way to hating, And yet don’t look too good, nor talk too wise:If you can dream–and not make dreams your master, If you can think–and not make thoughts your aim; If you can meet with Triumph and Disaster And treat those two impostors just the same; If you can bear to hear the truth you’ve spoken Twisted by knaves to make a trap for fools, Or watch the things you gave your life to, broken, And stoop and build ’em up with worn-out tools: If you can make one heap of all your winnings And risk it all on one turn of pitch-and-toss, And lose, and start again at your beginnings And never breath a word about your loss; If you can force your heart and nerve and sinew To serve your turn long after they are gone, And so hold on when there is nothing in you Except the Will which says to them: “Hold on!” If you can talk with crowds and keep your virtue, Or walk with kings–nor lose the common touch, If neither foes nor loving friends can hurt you; If all men count with you, but none too much, If you can fill the unforgiving minute With sixty seconds’ worth of distance run, Yours is the Earth and everything that’s in it, And–which is more–you’ll be a Man, my son! –Rudyard Kipling

Եթե   

 

Եթե կարողանաս գլուխդ պահել, երբ շուրջդ ամենքը

Կորցնում են իրենցը և մեղավորը քեզ են համարում,

Եթե կարողանաս վստահել ինքդ քեզ, երբ բոլորը կասկածում են քեզ,

Բայց և հաշվի առնել նրանց կասկածանքը նույնպես,

Եթե  կարողանաս սպասել և չհոգնել սպասելուց,

Կամ էլ՝ խաբված լինելով խաբեությունը արհեստդ չկարգել,

Կամ էլ սիրված չլինելով հագուրդ չտալ ատելությանը,

և, այդուհանդերձ, չափազանց լավի կեցվածք չընդունել

և ոչ էլ՝ խոսել չափազանց իմաստուն;

…

Եթե կարողանաս երազել և երազանքներիդ ստրուկը չլինել,

Եթե կարողանաս մտածել և խոհերդ չլինեն ինքնանպատակ,

Եթե կարողանաս դիմակայել հաջողության ցնծությանն ու աղետին,

և նույն կերպ վերաբերվել այդ երկու չսպասված ինքնակոչերին,

Եթե կարողանաս անվրդով լսել քո իսկ ասած ճշմարիտ խոսքը,

որն աղավաղել է խարդախ սրիկան ՝ հիմարներին իր որոգայթը գցելու համար,

կամ նույն կերպ դիտել քանդված այն ամենին, որոնց նվիրել ես քո կյանքը,

Եվ կռանաս ու մաշված գործիքներով նորից դրանց վեր խոյացնես;

….

Եթե կարողանաս բոլոր շահումներդ կուտակել ու վտանգել ամենը՝

միայն մի անգամ վիճակ գցելով,

Եվ կորցնել ու սկսել ամեն ինչ նորից

և երբեք ծպտուն չհանել կորստիդ համար,

Եթե կարողանաս ստիպել քո սրտին, նյարդերին ու ջլերին

երկար ծառայել քո նպատակին մինչև իսկ, երբ դրանք արդեն սպառվել են,

Եվ դեռ համառես, երբ ոչինչ այլևս չկա քո մեջ բացի քո կամքից, որն ասում է.

«Շարունակի՜ր»;

….

Եթե կարողանաս զրուցել ամբոխների հետ՝ պահպանելով

ողջախոհության քո արժանիքը,

Եվ ոչ էլ կորցնել սովորական ոճը, երբ թագավորների հետ ես քայլ գցում,

Եթե ոչ թշնամիներդ և ոչ էլ ընկերներդ չկարողանան քեզ կոտրել,

Եթե հաշվի նստեն բոլորը քեզ հետ ու ոչ ոք քեզ իր տերը չհամարի,

Եթե կարողանաս վաթսուն արժանի վայրկյաններով լցնել

անգթորեն առաջ շարժվող ու անցնող քո կյանքի ամեն մի րոպեն,

Քոնն է աշխարհը և այն ամենը ինչը նրա մեջ է,

Եվ դեռ ավելին՝ այդ ժամ դու մարդ ես , որդիս։

Translated into Armenian by Yura Ganjalyan in 2001

Ծերունին կամուրջի մոտ Էռնեստ Հեմինգուեյ

 

1936 թվականի ամռանը Իսպանիայում սկսվեց ֆրանկոյական գեներալների խռովությունը: Էռնեստ Հեմինգուեյի համակրանքը Իսպանական Հանրապետության կողմն էր: 1936 թվականի վերջին` հավաքելով 40000 դոլար սանիտարական մեքենաների գնման համար, և 1937-ին գլխավորելով դրանց ձեռք բերման և Իսպանիա տանելու գործով զբաղվող կոմիտեն, Է. Հեմինգուեյը ուղևորվեց Իսպանիա:  1938 թվականի մարտին Ֆրանկոյական զորքերը Էբրո գետի մոտ ճեղքեցին ռազմաճակատը: Էռնեստ Հեմինգուեյը ծանր ապրեց հանրապետականների նոր անհաջողությունները: Կատալոնիայից նահանջող հանրապետականների զորքերի հետ միասին փախչում էին նաև խաղաղ բնակիչները: Գրողն ականատես եղավ վտարանդիների տանջանքներին: Այդ օրերի տպավորության տակ գրվեց Էռնեստ Հեմինգուեյի ամենակարճ պատմվածքներից մեկը:

  Ծերունին կամուրջի մոտ

Պողպատյա շրջանակներ ունեցող ակնոցով և շատ փոշոտ շորորով մի ծերունի նստած էր ճամփեզրին: Գետի լայնքով մի նավակամուրջ կար, որի վրայով անցնում էին սայլեր, բեռնատար ավտոմեքենաներ, տղամարդիկ, կանայք ու երեխաներ: Ջորիներով լծված սայլերը, որոնց անվաճաղերից հրում էին զինվորները, կամրջի ծայրին երերալով բարձրանում էին ուղղաբերձ ափը: Բեռնատար ավտոմեքենաները այդ տեղում ճգնելով ու ամեն ինչ սղկելով առաջ էին անցնում, իսկ գյուղացիները դանդաղորեն քայլում էին`մինչև կոճերը փոշու մեջ խրված: Բայց ծերունին նստած էր այնտեղ: Նա չափազանց հոգնած էր ճանապարհը շարունակելու համար:

Իմ գործն էր անցնել կամուրջը, հետազոտել այն կողմի կամրջագլխային ամրությունը և պարզել, թե մինչև որտեղ էր առաջացել թշնամին: Ես դա արեցի և վերադարձա կամրջի մոտ: Այժմ արդեն այնքան շատ սայլեր չկային, և շատ քիչ մարդ էր ոտքի վրա մնացել, բայց ծերունին դեռ այնտեղ էր:

–         Որտեղի՞ց ես գալիս, – հարցրեցի ես նրան:

–         Սան Կառլոսից,- ասաց նա ու ժպտաց:

Դա իր հայրենի քաղաքն էր և այդ նրան հաճույք պատճառեց անվանել այն ու նա ժպտաց:

–         Ես կենդանիներին էի խնամում, – բացատրեց նա:

–         ՜Օ, – արտաբերեցի ես լավ չհասկանալով:

–         Այ՛ո, -ասաց նա,- հասկանու՞մ եք, ես ապրում էի կենդանիներին խնամելով: Ես վերջինն էի, որ թողեցի Սան Կառլոս քաղաքը:

Նա ոչ հովվի նման էր, ոչ էլ` նախրապանի: Ես նայեցի նրա սև ու փոշոտ շորերին, փոշուց սպիտակած դեմքին, պողպատյա շրջանակներով ակնոցին ու ասացի,-՞ինչ  կենդանիներ էին դրանք:

–         Տարբեր կենդանիներ, -ասաց նա ու թափահարեց գլուխը: – Ես ստիպված էի նրանց թողնել:

Ես դիտում էի աֆրիկյան տեղանքի նմանվող Էբրոյի ճյուղաբերանը և ուզում էի իմանալ, թե որքան ժամանակ է մնացել մինչև թշնամիների հայտնվելը ու անընդհատ ականջ էի դնում առաջին այն ձայներին, որոնք կլինեին ընդհարում կոչվող այդ մշտապես խորհրդավոր իրադարձության ազդանշանը: Իսկ ծերունին դեռ նստած էր այնտեղ:

–         ՞Ինչ  կենդանիներ էին դրանք, – հարցրեցի ես:

–         Բոլորը միասին երեքն էին,- բացատրեց նա: – Երկու այծ ու մի կատու, հետո կար նաև չորս զույգ աղավնի:

–         Եվ դու ստիպվա՞ծ էիր թողնել նրանց, – հարցրեցի ես:

–         Այ՛ո, հրետանու պատճառով: Կապիտանն ինձ կարգադրեց գնալ հրետանու պատճառով:

–         Եվ դու ընտանիք չունե՞ս,- հարցրեցի ես, նայելով կամրջի մյուս ծայրին , որտեղ վերջին մի քանի սայլեր հաղթահարում էին գետափի թեքությունը:

–         Ո՛չ, – ասաց նա, – ես հայտնեցի` միայն կենդանիներ: Կատվի հետ, իհարկե, ամեն ինչ լավ կլինի: Կատուն իր գլխի ճարը կտեսնի, բայց ես չեմ կարողանում պատկերացնել, թե ինչ կլինեն մյուսները:

–         ՞Ինչ  քաղաքականության ես հետևում, – հարցրեցի ես:

–         Ես քաղաքականություն չունեմ, – ասաց նա: – Ես յոթանասունվեց տարեկան եմ: Ես արդեն տասներկու կիլոմետր քայլել եմ ու կարծում եմ, որ հիմա չեմ կարող առաջ շարժվել:

–         Սա կանգ առնելու համար լավ տեղ չէ,- ասացի ես: – Եթե հասցնես, վերևում, ճանապարհի վրա բեռնատարներ կան:

–         Ես մի քիչ կսպասեմ, – ասաց նա, – ու հետո կգնամ: Ու՞ր են գնում բեռնատարները:

–         Դեպի Բարսելոնա, – ասացի նրան:

–         Ես այդ ուղղությամբ ոչ մեկի չեմ ճանաչում:, – ասաց նա, -բայց շ՛ատ շնորհակալություն. Կրկին, շ՛ատ շնորհակալություն:

Նա ինձ նայեց անօգնական ու հոգնած տեսքով և հետո` կարիք ունենալով որևէ մեկի հետ կիսելու իր վիշտը`ասաց.<<Կատվի հետ ամեն ինչ լավ կլինի, ես համոզված եմ:Կարիք չկա անհանգստանալ կատվի համար:Բայց մյուսները …: ՞Ինչ ես կարծում, ինչ կլինի մյուսների հետ:

–         Դե, նրանք հավանաբար բարեհաջող կերպով դուրս կպրծնեն դրանից:

–         Դու այդպե՞ս ես կարծում:

–         Իսկ ինչ՞ու ոչ, -ասացի ես, դիտելով դիմացի ափը, որտեղ արդեն սայլեր չկային:

–         Բայց նրանք հրետանու տակ ի՞նչ կանեն, երբ ինձ կարգադրեցին հեռանալ հրետանու պատճառով:

–         Դու աղավնիների վանդակը բաց ե՞ս թողել, – հարցրեցի ես:

–         Այ՛ո.

–         Ուրեմն նրանք կթռչեն:

–         Այ՛ո, անշուշտ նրանք կթռչեն, բայց մյուսները …: Ավելի լավ է չմտածել մյուսների մասին,- ասաց նա:

–         Միգուցե գնայիր, եթե հանգստացել ես, -պնդեցի ես: -Վեր կաց և փորձիր քայլել:

–         Շնորհակալություն,- ասաց նա և ոտքի կանգնեց, երերաց ու նորից նստեց փոշու մեջ: – Ես կենդանիներին էի խնամում, – վհատորեն ասաց նա, բայց արդեն` ոչ ինձ: -ես կենդանիներին էի խնամում:

Նրա հետ ոչինչ չէր կարելի անել: Զատկի կիրակի էր, և ֆաշիստները առաջանում էին դեպի Էբրո գետը: Այնպիսի մռայլ ու ցածր ամպերով պատված օր էր, որ նրանց ինքնաթիռներն օդ չէին բարձրացել: Այդ և այն փաստը, որ կատուները կարողանում են իրենց գլխի ճարը տեսնել, ողջ բախտավորությունն էր, որ այդ ծերունին երբևէ կարող էր ունենալ:

Անգլերենից թարգմանեց Յուրա Գանջալյանը

Պատմությունը կրկնվում է

Տարիներ առաջ էր: Ես տղայիս հետ գնացել էի Հայաստանի Պետական Կինո-ֆոտո արխիվը` որոշ ձայնագրություններ ձեռք բերելու: Տղաս մտավ ներս, իսկ ես մնացի այգում: Երևանի հյուսիսային ծայրամասի մի ամայի վայրում էր այդ արխիվի շենքը: Մի ծերունի մոտեցավ ինձ ժպտալով: Այգու պահակն էր: Այդ տարիներին շատ հազվադեպ էին արխիվ այցելում: Այգու պահակն էր, բայց օտար մարդ տեսնելով այգում ուրախանում էր: Նա շատ միայնակ էր: Ես շատ շուտ հասկացա, որ վարպետորեն էր կարողանում խոսքն իր քաղցր հուշերի կողմը տանել: Իր տունը Շահումյանում էր եղել, բայց թողել էր այն հրետանու պատճառով: Մինչև հիմա հիշում եմ նրա խոսքերը, <<Ես միայն իմ այգին էի մշակում: Գիտե՞ս ինչ այգի ունեի: Տենաս ո՞վ է տերը հիմա: Ժամանակին ե՞ն էտում: Էս ի՞նչ արեցին: Ապրում էինք էլի: Հիմա չեմ ապրում: Հիմա սպասում եմ մեռնելուն: >>

Լսելով ընկալելու կարողության զարգացումը ավագ դպրոցում Լսել, լսել ու նորից լսել

Ասում են, որ երեխան լսում է`դեռ չծնված: Ծնվելուց հետո էլ`միջինը մոտ երկու տարի նա լսում է նախքան խոսելը: Ոչ ոք երեխային չի սովորեցնում ածականների համեմատության աստիճանները, կամ էլ` գոյականի հոգնակի թվի կազմության ձևերը: Նա այդ ամենը սովորում է լսելով: Օտար լեզու սովորեցնելիս էլ պետք է հետևել այս բնական հաջորդականությանը` նախ սովորողին հնարավորություն տալ լսելու, իսկ հետո միայն պատասխան խոսք ակնկալել: Այս կերպ մտածելիս անհեթեթ է թվում տիպային անգլերեն դասագրքի, կամ էլ տիպային անգլերեն դասավանդողի ուսումնական տարվա սկզբի սեպտեմբերյան առաջին հանձնարարությունը. << Ինչպե՞ս ես անցկացրել քո ամառային արձակուրդները>>: Օտար լեզվի որևէ դասավանդող կարո՞ղ է խոստովանել, որ դասը սկսել է`պատմելով, թե ինքն ինչպես է անցկացրել իր ամառային արձակուրդները: Սովորողի համար շատ կարևոր է նախ լսել թեմատիկ բառապաշարով ու ճիշտ քերականական կառուցվածքներով կազմված դասավանդողի խոսքը: Լսելու ընթացքում սովորողը մտապահում է այդ բառապաշարը ու մտքերը և նրա համար արդեն ավելի հեշտ է արտահայտել սեփական մտքերը լսված խոսքի հիման վրա: Բայց, այնուամենայնիվ, դասերի մեծ մասը պետք է աշակերտակենտրոն լինի: Դասերի ընթացքում պետք է հնարավորություն տալ սովորողին խոսելու, քանի որ հիմա ինտերնետին միացված համակարգիչը անսահման հնարավորություններ է տալիս սովորողին լսելու վարժանքը կատարել տանը: Սովորողը հնարավորություն ունի լսելու լեզվակիր երկրի խոսողի կենդանի խոսքը, այլ ոչ թե մեր թորած ջրի նման մաքուր ու անբացիլ երևանյան անգլերենը: Կենդանի խոսք լսելը, նախ և առաջ, մեզ` դասավանդողներիս է պետք:

Իսկ ի՞նչ լսել:

Ավագ դպրոցի 10-րդ դասարանում լսելով ընկալելու վարժանքները նպատակահարմար է սկսել www.english-test.net կայքի “Listening Exercises” բաժնից: Այստեղ   http://www.english-test.net/toeic/listening/autobahn.html  կարող ենք բացել 610 նկար, որոնց վերաբերյալ տրվում են հարցեր: Սովորողը պատասխանում է հարցերին` նայելով նկարներին: Հարցերի լեզվական մակարդակը համապատասխանում է 10-րդ դասարանի լեզվական մակարդակին`B1: Այս բաժնում տրված են նաև 600 կարճ երկխոսություններ: Յուրաքանչյուր երկխոսությանը հետևում են բազմընտրական երեք հարցերը` պատասխանների ինքնաստուգման հնարավորությունով: Պարզ է, որ այսչափ մեծ քանակի նյութը հնարավոր չէ իրագործել դասարանում: Դրա մեծ մասը սովորողը պետք է կատարի տանը ինքնուրույն: Հենց այստեղ է հիմնավորվում այն պնդումը, որ ավագ դպրոցում գիտելիքը և կարողությունները ավելի շատ անհատական աշխատանքով են ձեռք բերվում:

11 և 12-րդ  դասարաններում կարելի է վերը նշված կայքին զուգահեռ գործածել նաև http://www.learnenglishfeelgood.com/eslvideo/  կայքը, որտեղ հնարավոր է դիտել և լսել լեզվական առումով խնամքով ընտրված հատվածներ տարբեր ֆիլմերից:

12-րդ դասարանի համար առանձնահատուկ ուշադրության է արժանի http://lingualeo.ru/jungle/7996 կայքը, որը նույնպես լսելու համար անսպառ նյութ է տրամադրում: Այստեղ նույնիսկ կան լիամետրաժ ֆիլմեր, որոնց գործող անձանց խոսքերը գրվում են էկրանի ներքևի մասում: Կայքում կարելի է գտնել նաև տարբեր անսովոր տեսակետներով հետաքրքիր դասախոսություններ: Այստեղ հավաքված են աշխարհի տարբեր ծայրերում ապրող ոչ ստանդարտ մտածողություն ունեցող մարդկանց տեսակետները տարբեր հարցերի շուրջ: Կայքի արդյունավետությունը կայանում է նրանում, որ բոլոր ձայնագրություններն ունեն իրենց տեքստերը: Սովորողը լսում է իսկական բնագիր խոսք և միևնույն ժամանակ էլ կարդում է լսվող տեքստը: Տեքստերն ու ձայնագրությունները հարյուրավոր են, փաստորեն անսպառ են, որովհետև դրանք ամեն օր համալրվում են նոր նյութերով, ինչպես մեր կրթահամալիրի կայքն է զարգանում:

Եթե 12-րդ դասարանի որևէ սովորող մտադիր է հետագայում կրթությունը շարունակել արտերկրում, ապա նա ստիպված կլինի հաղթահարել նաև ամերիկյան “TOEFL” կամ անգլիական “IELTS” քննությունների լսելով ընկալելու առաջադրանքները, որոնք նույնպես կարելի է գտնել   www.english-test.net կայքում:

9.05.2012

MESROP MASH…

MESROP MASHTOTS AND THE HOLY ARMENIAN ALPHABET

Armenia was the first country in the world to adopt Christianity as state religion in 301AD. But Armenians didn’t have their own alphabet then and most of the population couldn’t understand the word of God in Greek. Armenia was divided into two parts then. The western part was governed by the Byzantine Empire and the eastern part was governed by Persia although it had its formal king Vramshapuh. The danger of assimilation of ethnic Armenians existed in both parts.

Mesrop Mashtots, a monk, theologist and a linguist, decided to go to Vagharshapat and meet Capholicos Sahak Partev. Mesrop Mashtots told Sahak Partev that he was going to create Armenian alphabet. It turned out that the same thoughts were torturing Sahak Partev. They were both encouraged by the very thought of creating Armenian Alphabet. Mesrop and Sahak told King Vramshapuh about their intention and the king appreciated their intention. The king also understood that the creation of Armenian alphabet would save Armenians from assimilation.

Mesrop left for Edessa with some of his young adherents. Edessa was one of the biggest educational and scientific centres of that time. Mesrop knew several foreign languages and he studied the alphabets of different languages by reading various books. He studied their structures, the forms of letters, and the principles of written speech. And only after that did he begin creating the Armenian alphabet. The creation of the Armenian alphabet was completed in 406AD. The main principles of Mesrop’s alphabet are as follows:

1. Each letter corresponds to one sound and each sound corresponds to one letter. The only exception is the letter <<ու>> which consists of two letter signs.
2. Rightward horizontal writing: Most of the languages then had leftward writing but Mesrop chose the rightward system of writing.
3. Absence of different letter designating signs which was typical to many alphabets of that time.

The letters of the Armenian alphabet are not identical to the letters of other alphabets. They are unique. Only its letter order corresponds to the letter order of the Greek alphabet.

The first sentence with the newly created Armenian letters was a translation from Solomon’s book “A Book of Proverbs”: “To know wisdom and schooling; to perceive the words of genius.”

The first book that was translated into Armenian from Greek was the Bible.

Mesrop Mashtots and his adherents performed really enlightening mission in western and eastern Armenia. They preached the word of God in Armenian, taught the new Armenian letters to young Armenians, established the first Armenian schools. Koriun, his pupil, wrote his biography after his death in 440. He died in Vagharshapat and was buried in Oshakan. Armenians built a church on his grave.

Mesrop Mashtots was honoured saint by Armenian Apostolic Church, Armenian Catholic Church and Roman Catholic Church.

Դասի պլան, անգլերենի ընտրությամբ դասընթաց 10-րդ դասարան

Թեմա. Մեսրոպ Մաշտոցը և հայոց սուրբ այբուբենը

Նպատակը. սովորողները պետք է կարողանան մի քանի նախադասությամբ ներկայանալ և կարդալով հասկանալ Մեսրոպ Մաշտոցի մասին տեքստը` պատասխանելով տեքստի բովանդակությանը վերաբերող ընդհանուր և հատուկ հարցերին

Էլեկտրոնային նյութերը

Ընտրությամբ դասընթաց

Դասի ընթացքը

Դասի սկզբում ես ներկայանում եմ` ասելով իմ ազգանունը և անունը, որից հետո կարճ տեղեկատվություն եմ տալիս իմ մասին- 5 րոպե: Դրանից հետո սովորողները սկսում են աշխատել զույգերովէ մեկը հարց է տալիս, իսկ մյուսը` պատասխանում – 10 րոպե: Երբ բոլոր սովորողները արդեն ներկայացել, ես ծանոթացնում եմ նրանց ընտրությամբ դասընթացի խնդիրների և առանձնահատկությունների մասին:-10 րոպե

Մեսրոպ Մաշտոցի մասին տեքստի հետաքրքիր բառակապակցությունների ներկայացում- 10 րոպե, որից հետո ընթերցում; Տեքստն ընթերցելուց հետո սովորողները պատասխանում են բովանդակությանը վերաբերող հարցերին նայելով տեքստին:

Տնային աշխատանք- բառարանից հանել բոլոր անծանոթ բառերը, տեքստը թարգմանել հայերեն և տեղադրել այդ թարգմանությունը անձնական բլոգներում:

 

Մենք այնքան լավ էինք վատ ապրում Խորհրդային Միության տարիներին:

Մենք այնքան լավ էինք վատ ապրում Խորհրդային Միության տարիներին: 

Դասի պլան, անգլերենի ընտրությամբ դասընթաց 10-րդ դասարան

Թեմա. Մեսրոպ Մաշտոցը և հայոց սուրբ այբուբենը

Նպատակը. սովորողները պետք է կարողանան մի քանի նախադասությամբ ներկայանալ և կարդալով հասկանալ Մեսրոպ Մաշտոցի մասին տեքստը` պատասխանելով տեքստի բովանդակությանը վերաբերող ընդհանուր և հատուկ հարցերին

Էլեկտրոնային նյութերը

 Ընտրությամբ դասընթաց

Դասի ընթացքը

Դասի սկզբում ես ներկայանում եմ` ասելով իմ ազգանունը և անունը, որից հետո կարճ տեղեկատվություն եմ տալիս իմ մասին- 5 րոպե: Դրանից հետո սովորողները սկսում են աշխատել զույգերովէ մեկը հարց է տալիս, իսկ մյուսը` պատասխանում – 10 րոպե: Երբ բոլոր սովորողները արդեն ներկայացել, ես ծանոթացնում եմ նրանց ընտրությամբ դասընթացի խնդիրների և առանձնահատկությունների մասին:-10 րոպե

Մեսրոպ Մաշտոցի մասին տեքստի հետաքրքիր բառակապակցությունների ներկայացում- 10 րոպե, որից հետո ընթերցում; Տեքստն ընթերցելուց հետո սովորողները պատասխանում են բովանդակությանը վերաբերող հարցերին նայելով տեքստին:

Տնային աշխատանք- բառարանից հանել բոլոր անծանոթ բառերը, տեքստը թարգմանել հայերեն և տեղադրել այդ թարգմանությունը անձնական բլոգներում:   

 

MESROP MASH…

Aside

  MESROP MASHTOTS AND THE HOLY ARMENIAN ALPHABET

 

 

   Armenia was the first country in the world to adopt Christianity as state religion in 301AD. But Armenians didn’t have their own alphabet then and most of the population couldn’t understand the word of God in Greek. Armenia was divided into two parts then. The western part was governed by the Byzantine Empire and the eastern part was governed by Persia although it had its formal king Vramshapuh. The danger of assimilation of ethnic Armenians existed in both parts.

Mesrop Mashtots, a monk, theologist and a linguist, decided to go to Vagharshapat and meet Capholicos Sahak Partev. Mesrop Mashtots told Sahak Partev that he was going to create Armenian alphabet. It turned out that the same thoughts were torturing Sahak Partev. They were both encouraged by the very thought of creating Armenian Alphabet. Mesrop and Sahak told King Vramshapuh about their intention and the king appreciated their intention. The king also understood that the creation of Armenian alphabet would save Armenians from assimilation.

Mesrop left for Edessa with some of his young adherents. Edessa was one of the biggest educational and scientific centres of that time. Mesrop knew several foreign languages and he studied the alphabets of different languages by reading various books. He studied their structures, the forms of letters, and the principles of written speech. And only after that did he begin creating the Armenian alphabet. The creation of the Armenian alphabet was completed in 406AD. The main principles of Mesrop’s alphabet are as follows:

1. Each letter corresponds to one sound and each sound corresponds to one letter. The only exception is the letter <<ու>> which consists of two letter signs.
2. Rightward horizontal writing: Most of the languages then had leftward writing but Mesrop chose the rightward system of writing.
3. Absence of different letter designating signs which was typical to many alphabets of that time.      

The letters of the Armenian alphabet are not identical to the letters of other alphabets. They are unique. Only its letter order corresponds to the letter order of the Greek alphabet.

The first sentence with the newly created Armenian letters was a translation from Solomon’s book “A Book of Proverbs”: “To know wisdom and schooling; to perceive the words of genius.”

 The first book that was translated into Armenian from Greek was the Bible.

Mesrop Mashtots and his adherents performed really enlightening mission in western and eastern Armenia. They preached the word of God in Armenian, taught the new Armenian letters to young Armenians, established the first Armenian schools. Koriun, his pupil, wrote his biography after his death in 440. He died in Vagharshapat and was buried in Oshakan. Armenians built a church on his grave.

Mesrop Mashtots was honoured saint by Armenian Apostolic Church, Armenian Catholic Church and Roman Catholic Church.

 

 

 

 

 

  

 

 

 

 

Traditional methods

Link

Traditional methods

Traditional methods

Ավարտվեց մեր մայիսյան հավաքը

Ավարտվեց մեր մայիսյան հավաքը

 

 

Երբ Վանաձորցի Անուշ Թորոսյանի հետ Միջին և Նոր դպրոցները այցելելուց հետո գնում էինք Գեղարվեստի դպրոց, նա մանկական անկեղծությամբ ու ամենալավ իմաստով լոռեցու պարզությամբ մի պարզ, բայց պատասխանելու համար շատ բարդ հարց տվեց. «Երանի ես այս թաղամասի երեխա լինեի ու սովորեի ձեր դպրոցում:Այդ ինչպե՞ս է գոյատևում ձեր դիմացի դպրոցը: Ինչու՞ են գտնվում մարդիկ, որ ձեր հրաշքը թողած իրենց երեխաներին սովորական դպրոց են ուղարկում:» Այդ ժամանակ ես չկարողացա սպառիչ պատասխան տալ ու միայն ասացի, որ շատերը դեռ չեն հասկանում մեզ: Եվ հիմա, երբ նստած եմ համացանցին միացած համակարգիչի առջև, մի ավելի դժվար հարց տվեցի ինքս ինձ. «Իսկ միգուցե մե՞նք ենք սխալ»: Իմ այս սադրիչ հարցին պատասխանելու համար դիմեցի այն մարդկանց օգնությանը, որոնք դարեր շարունակ եղել են մարդկային մտքի անվիճելի հեղինակություններ` անկախ նրանց  ազգային պատկանելիությունից ու դավանանքից:   http://www.inspirational-quotes.info/success-quotes.html  հասցեում գտա Արիստոտելի, Ցիցերոնի, Անատոլ Ֆրանսի, Ալբերտ Էյնշտեյնի և այլ երախտավորների կրթության, ուսուցիչների, ինքնակրթության, իմացումի հրճվանքի, ընթերցանության, սովորել սովորեցնելուն, գործունեությամբ կրթելուն ուղղված այնպիսի հարազատ մտքեր, որ ամեն ինչ իր տեղն ընկավ: Այդ ասույթները խմբավորեցի, թարգմանեցի ու ահա, թե ինչ ստացվեց.

Այսօրվա ամփոփիչ նիստի վերջում Տիար Բլեյանը ասաց, որ պետք չէ քննադատել նախարարությանը` մեր հավաքին մեծ ուշադրություն չդարձնելու համար, և որ քննադատելը ամենահեշտ ու անպտուղ ճանապարհն է մեր գործում: Եվ պետք էլ չէ փորձել վերափոխել ուրիշներին, եթե նրանք դա չեն ուզում: Նա խորհուրդ տվեց մեզ ավելի շատ նվիրվել գործին: Այս մտքի ճշմարիտ լինելը վաղուց հավաստել է անգլիացի գրող Բենջամեն Ռոբերտ Հայդոնը. « Ուրիշներին բարեփոխելու փոխարեն ինքնակատարելագործվելու սկզբունքն ամենաապահովն է կյանքում»:  “The safest principle through life, instead of reforming others, is to set about perfecting yourself.”B. R. Haydon

«Մերը գործունեության դպրոցն է», հաճախ է կրկնում Աշոտ Բլեյանը: Մեր կրտսեր ու միջին դպրոցները իրոք որ գործունեության դպրոցներ են: Կենսաբանության խրթին դասագրքերի խրթին դասերի խրթին տերմինները սերտելու փոխարեն` մեր սովորողները իրենց դասավանդողների հետ ջերմոց են ստեղծել մայր դպրոցի տանիքին ու սերմեր ցանելով, ջրելով ու խնամելով, առաջին ծիլերով ուրախանալով են սովորում այդ առարկան: Հին չինական ասույթն ասում է. «Ես լսում եմ ու մոռանում եմ: Ես տեսնում եմ ու հիշում եմ: Ես անում եմ ու հասկանում եմ: “I hear and I forget. I see and I remember. I do and I understand.”
Համանման միտք արտահայտելու հավակնությունն ունեն նաև բնիկ ամերիկացիները (աղբյուրում չի նշվում, թե որ հնդկացիական  ցեղն է դրա հեղինակը). « Ասա ինձ և ես կմոռանամ: Ցույց տուր ինձ և ես կարող է չհիշեմ: Ներգրավիր ինձ և ես կհասկանամ:»   Tell me and I’ll forget. Show me, and I may not remember. Involve me, and I’ll understand.Native American Saying
Հին հույն բանաստեղծ Փինդարը (518թ) ասել է. « Բնական կարողությունը ամենալավն է, բայց շատ մարդիկ են հասել մեծ ճանաչման` ունակություններ ձեռք բերելով, որն ուսուցման ցանկալի պտուղն է»:  “Natural ability is by far the best, but many men have succeeded in winning high renown by skill that is the fruit of teaching.”Pindar

Ես հիշում եմ, որ դեռ շատ վաղուց մեր կրթահամալիրի կրտսեր դպրոցի այցեքարտն էր «Իմացումի հրճվանք» բառակապակցությունը: Մեր կրտսեր դպրոցում փոքրիկ սովորողի ձեռքերը չեն դողում վախից, երբ նա գրում է: Գրելու ժամանակ այստեղ կարևորվում է ոչ թե ինչպեսը, այլ` ինչը: Դասավանդողն անկեղծորեն ուրախանում է, երբ տեսնում է փոքրիկի գրած առաջին, թեկուզև, ծուռումուռ բառը: Այդ ուրախությունը երեխային է փոխանցվում ու նա հրճվանքի պահեր է ապրում: Ուրախության ու հրճվանքի պահերով է լցվում դասը, և երեխայի ենթագիտակցության մեջ ուսումը կապակցվում է ուրախության հետ, և նա սկսում է սիրել դասն ու իր ուսուցչին:  Անգլիացի քաղաքական գործիչ, հնէաբանություն գիտության հիմնադիր Ջոն Լուբոկը նշել է. «Ամենակարևոր բանը ոչ այնքան այն է, թե ինչ և որքան սովորեցնել երեխային, այլ այն, որ ամեն երեխայի մեջ պետք է արթացնել սովորելու ցանկությունը»:  “The most important thing is not so much that every child should be taught, as that every child should be given the wish to learn.” John Lubbock

Այս առումով շատերը կարող են առարկել, որ իրենց դպրոցում էլ կան այնպիսի նվիրյալ դասվարներ, ովքեր երեխաների մեջ սեր են արթացնում ուսման նկատմամբ: Մի բան է առանձին նվիրյալների աշխատանքը, մեկ այլ բան`հենց այդ նպատակին ուղղված ծրագրային ուսուցումը մեր կրթահամալիրի երեք կրտսեր դպրոցներում: Ցանկացած պահի կարող եք բացել առաջինից վեցերորդ դասարանների ցանկացած դասասենյակի դուռ ու կտեսնեք իմացումի այդ հրճվանքը: Դասավանդողի անհատականությունն այստեղ շատ մեծ դեր չի խաղում: Գործում է հստակ մշակված մեխանիզմ: Հիմա արդեն տեղին է մեջբերել Անատոլ Ֆրանսի խոսքերը. « Կրթության ինը տասերրորդը քաջալերանքն է»: “Nine-tenths of education is encouragement.”Anatole France

Գրեթե ամեն օր ընդհանուր պարապմունքների ժամանակ Աշոտ Բլեյանը կրկնում է, որ մեր դպրոցը ստեղծողի դպրոցն է, որ մեր դպրոցը անգիրի դպրոցը չէ: Դրան է նպաստում Կրթահամալիրի www.mskh.am կայքն ու մասնաճյուղերի ենթակայքերը: Վաղ առավոտից մինչև ուշ երեկո բառիս բուն իմաստով ստեղծագործում են սովորողները: Գրում են իրենց խոհերի մասին, լրատվություն են անում, վիճահարույց հարցեր են բարձրացնում ու վիճում իրար հետ: Մեդիաօլիմպիադաներն էլ ստեղծագործական առաջադրանքներով են հագեցած, որոնք մեկ միանշանակ պատասխան չեն ակնկալում: Ըստ Ալբերտ Էյնշտեյնի`. «Ուսուցչի գերագույն արվեստը ստեղծագործող և գիտելիք ձեռք բերող երեխայի մեջ ուրախություն արթնացնելն է»: “ It is the supreme art of the teacher to awaken joy in creative expression and knowledge.”Albert Einstein  Այս տարվա անգլերենի գարնանային օլիմպիադայի առաջադրանքն այնպիսին էր, որ 90 սովորող, յուրաքանչյուրը մոտ 300 բառով ինքնուրույն մտքեր, շարադրություններ գրեցին: Առաջադրանքների վերջում գրեթե բոլոր սովորողները նշել էին, որ հաճույքով են պատասխանել հարցերին: 

Մեդիահանրակրթությունը իր «Կա մեդիա, կա կրթություն» որակումով դարձել է մեր կրթահամալիրի նշանաբանը: «Կրթությունը քաղաքակրթության փոխանցումն է», Ուիլ Դուրանտ. Education is the transmission of civilization. (Will Durant) Իսկ մեդիան այս գործը ամենալավը կարող է անել: Գերարագ զարգացող տեղեկատվական բարձր տեխնոլոգիաների 21-րդ դարում կրթությունը և կրթական համակարգը չի կարող փակ լինել և սահմանափակվել միայն դասագրքերի կանոնները անգիր անելով: Այդ են վկայում մեր մայիսյան հավաքին ներկայացված մոտ 150 նյութերը: 20-րդ դարի մեծագույն բանաստեղծ Թոմաս Սթերնզ Էլիոտը գրել է.  « Փաստորեն կրթության խնդիրն է օգնել մեզ փախչելու ոչ մեր սեփական ժամանակից, քանի որ մենք գամված ենք դրան այլ`մեր ժամանակի ինտելեկտուալ և հուզական սահմանափակումներից»: It is in fact a part of the function of education to help us escape, not from our own time — for we are bound by that — but from the intellectual and emotional limitations of our time. (T.S. Eliot)  Իսկ Ջոզեֆ Հոլը, որին կոչում են անգլիական Սենեկա, գրել է. « Գիտելիքը ոչ թե պահելու, այլ բաժանելու համար է տրվել: Այս թանկարժեք գոհարի հմայքը կորչում է, երբ այն պահում են:»  “Seldom Learning is like was any knowledge given to keep, but to impart; the grace of this rich jewel is lost in concealment.”(Bishop Joseph Hall)

Մեր կրթահամալիրի կայքն իր «Դպիր» մանկավարժական էլեկտրոնային պարբերականով բաց է բոլորի համար: Իսկ մեդիայի շնորհիվ բաց են ինքնակրթվելու  բոլոր դռները մեր սովորողների և դասավանդողների համար:

Համոզված եմ, որ բոլոր դպրոցներում էլ կան անընդհատ ինքնակրթվող մանկավարժներ, բայց մեր կրթահամալիրում դա հրամայական պահանջ է, որն ամրագրված է կրթահամալիրի ներքին կանոնակարգով և գործում են վերահսկման վարչարարական ձևեր:

Վերջում ուզում եմ Ալբերտ Էյնշտեյնի խոսքն ուղղել մանկավարժության մեջ մեծ հաջողությունների` այսինքն գիտությունների դոկտորի աստիճանի հասած հաջողակներին, որոնք երբևէ չեն զբաղվել իրական մանկավարժությամբ. «Ձգտիր լինել ոչ թե հաջողակ, այլ արժեք ներկայացնող մարդ»: “Try not to become a man of success but a man of value.”(Albert Einstein)

Արժեք է ներկայացնում այն մարդը, ով արժեք է ստեղծում: Մի ամբողջական արժեք է  «Մխիթար Սեբաստացի» կրթահամալիրը, քանի որ նա գետի մեջ պատահաբար ընկած ու հոսանքին համընթաց լողացող մի անշունչ գերան չէ: Նա իր սովորողներով ու ամբողջ անձնակազմով իր նավակը թիավարում է հոսանքին հակառակ ուղղությամբ`դեպի վեր:

 

  Յուրա Գանջալյան

15.05.2011