Just another WordPress.com site

Երբեմն մեր սերմը բիբարի է լինում ու ցանում ենք այն մեծ սիրով, հավատով ու հույսով, որ մի օր պոմիդոր է ծլարձակելու։ Բայց ավա՜ղ, բնության մեջ հրաշքներ չեն լինում։ Ինչու՞ ենք մենք հասարակական կյանքում հրաշքներ ակնկալում։

Ավելի շատ ձախե՞ր կան, թե՞ աջեր մեր երկրում։  Ինչպիսի՞ն է մեր ցանած սերմը և ի՞նչ ենք մենք ակնկալում։

 

Ձախ   3%                                                             Աջ  97%

  Ես մեծացել եմ փոքր հզորություն

ունեցող ազդեցության տակ

Ես մեծացել եմ մեծ հզորություն

 ունեցող ազդեցության տակ

 

Ընտանիքում Երեխաներին քաջալերում էին ունենալ սեփական կամքը:

Ծնողները հավասար իրավունքներ

ունեին:

Երեխաները դաստիարակվում էին ծնողների նկատմամբ ընդգծված

հնազանդությամբ:

Ծնողների ասածն օրենք էր:

Դպրոցում Աշակերտակենտրոն կրթություն:

Մի նոր բանի սովորելը չէր դիտվում, որպես անձնավորված

ճշմարտություն:

Ուսուցչակենտրոն կրթություն

 

Մի նոր բանի սովորելը ներկայացվում էր որպես ուսուցչի հետ անձնավորված ճշմարտություն:

Աշխատանքի

վայրում

Հիերարխիան հարմարության

համար հաստատված դերերի անհավասարությունն է:

 

 

 

Ակնկալվում է, որ պետք է խորհրդակցել ենթակաների հետ։

 

 

 

Էդեալական տնօրենը ճարտարամիտ ժողովրդավարն է, որը քաջալերում է  ինքնուրույն գործելու ձգտումները և որն ինքն է թարմ գաղափարների

մի անսպառ շտեմարան։

Հիերարխիան մարդկանց   տրված կարողությունների,

արտոնությունների և իրավունքների սկզբունքային անհավասարությունն է։

 

Ակնկալվում է, որ ենթակաները պետք է անեն այն, ինչն ասվում է իրենց առանց քննարկման։

 

Իդեալական տնօրենը առատաձեռն ինքնակալն է (կամ էլ` լավ պապան):

 

 

Leave a comment